Nog steeds slaan gemeenten de wettelijke plicht om een keukentafelgesprek te voeren met hulpbehoevende burgers in de wind. Besluiten over het intrekken of verminderen van het aantal uren eenvoudige huishoudelijke hulp (hh1) worden in diverse gemeenten zonder een (gedegen) onderzoek genomen. Dat blijkt uit onderzoek van Binnenlands Bestuur.
Teruggefloten
Ook wordt het besluit niet altijd via een officiële beschikking meegedeeld, zo blijkt verder uit het onderzoek onder 41 gemeenten naar de bezwaarschriften die rondom de eenvoudige schoonmaakhulp (hh1) zijn ingediend. De kans is daarmee groot dat deze gemeenten worden teruggefloten, als burgers bij de rechter of bezwarencommissie aankloppen. Gemeenten moeten hun huiswerk overdoen en de hulp voorlopig gewoon voortzetten, zo blijkt uit verschillende uitspraken van voorzieningenrechters en bezwarencommissies van de afgelopen maanden.
Rechter
Van de bijna 3.000 ingediende bezwaarschriften bij de 41 door Binnenlands Bestuur onderzochte gemeenten, zijn er voor zover nu bekend besluiten genomen over ruim 900 bezwaarschriften. Daarvan zijn er 632 gegrond en 326 ongegrond verklaard. Gebrekkig onderzoek of onvoldoende motivering van het besluit blijken de belangrijkste reden om bezwaren gegrond te verklaren. Van de 23 zaken die aan de voorzieningenrechter bij deze gemeenten zijn voorgelegd, zijn er tot nu toe 11 gegrond en 3 ongegrond verklaard. De overige zaken zijn nog onder de rechter.
Transitie langdurige zorg
De AWBZ gaat in delen over naar de Wmo en de Zorgverzekeringswet. Ook de Participatiewet en de Wet jeugdzorg worden gedecentraliseerd. Hoe verloopt deze enorme stelselwijziging?
en dan denk ik, dat nog maar een deel van de problematiek zichtbaar is. ik vrees dat mensen die voor de eerste keer met een verzoek om hulp naar ‘hun’ gemeente gaan, niet verder komen dan de receptie. hoewel dat zeker niet de intentie van de gemeentebestuurders is, hebben namelijk juist de mensen daar de neiging om het indienen van de verzoeken te ontmoedigen, vaak met de motivatie dat hun vraag ’toch geen kans’ heeft. te vrezen valt dat veel aanvragen daardoor nooit materialiseren.
en diezelfde houding zag ik helaas vaak tegenover mensen die met een beroep tegen een afwijzing door hun gemeente aan de balie kwamen: receptieambtenaren legden omstandig uit, dat de afwijzing gemeentelijk beleid was en een beroep dus weinig kans maakte. vaak zien klagers dan toch van het indienen van een beroep af (ook al, omdat de procedure vaak omslachtig en ontoegankelijk gemaakt is. dat beroep komt daardoor zelfs niet op een niveau waar het inhoudelijk beoordeeld moet worden.