Duits trekt aan de bel, omdat hij merkt dat gemeenten ouders sinds de transitie aan de zijlijn laten staan. ‘Een tijdje geleden was er bijvoorbeeld een moeder die haar zoon graag bij ons onder wilde brengen voor jeugdzorg’, legt de directeur uit. ‘De gemeente waarin ze woonde weigerde om daarmee akkoord te gaan, omdat er geen contract was afgesloten met ons. Dit soort situaties zie ik door het hele land gebeuren. Gemeenten blijven hangen in bureaucratie, ze focussen zich te veel op procedures en vergeten daardoor waar het om gaat.’  

Transitie jeugdzorg
Dat komt volgens Duits doordat ze moeite hebben zich aan te passen aan de transitie. ‘Gemeenten vinden het lastig om daar vorm aan te geven. De zorg moet formeel worden geregeld, wat betreft het afsluiten van contracten en de inkoop. Ze moeten snel te werk gaan, daardoor vergeten ze de ouders van de kinderen die jeugdzorg krijgen nog wel eens. De prioriteiten van gemeenten liggen ergens anders, want de transitie eist veel van hen.’ Dat is begrijpelijk, vindt Duits, maar hij hoopt nu het signaal over te brengen dat gemeenten over jeugdzorg meer in gesprek moeten met de ouders. ‘Als gemeente moet je echt naar de ouder luisteren, hen laten meedoen en –denken. Het is zo logisch, maar ik zie toch dat dit vaak niet gebeurt.’

Natuurlijker proces
Er zijn volgens de directeur Jeugd van Pluryn ook gevallen bekend waarin gemeenten wel goed overleggen met ouders. ‘In Den Haag is er een zorgtafel opgericht. De gemeente bespreekt daar samen met professionals de kinderen die intensieve zorg ontvangen. Als ze dit willen, mogen de ouders van deze kinderen aanschuiven bij dat gesprek’, zegt Duits. Hij heeft hoop dat gemeenten door het hele land een dergelijke aanpak zullen introduceren. ‘Ik zie dat er meer gemeenten zijn die dit zo oppakken en het systeem centraal stellen. Als je dit kunt, doe het dan ook, want het maakt het gesprek totaal anders. De jeugdzorg wordt zo een natuurlijker proces.’