Dat heeft de raadkamer van de Haagse rechtbank bepaald. Het openbaar ministerie verdenkt een andere patiënt van het misdrijf, maar heeft het strafrechtelijk onderzoek nog niet afgerond. Ze eiste dat GGZ Delfland hiervoor verschillende gegevens zou overleggen. De instelling stapte daarop naar de raadkamer van de rechtbank. De instelling wilde weten of zij zich op haar geheimhoudingsplicht kon beroepen, en de informatie dus niet hoefde te verstrekken.

Eis

Het OM eiste de gegevens op van de patiënten die op de nacht van de moord op de gesloten afdeling van GGZ Delfland verbleven. Dat is volgens de raadkamer “zeer gevoelige medische informatie”, waarvan het OM vooralsnog niet duidelijk heeft gemaakt dat ze die nodig heeft. Het OM moet eerst proberen of bewoners zich zelf vrijwillig willen melden als getuige. Via GGZ Delfland zou ze een oproep aan de bewoners kunnen doen.

Geheimhoudingsplicht

Het OM wilde ook medewerkers van GGZ Delfland kunnen verhoren die op de avond van de moord dienst hadden. De raadkamer van de rechtbank oordeelt dat de gegevens van die personeelsleden wel verstrekt mogen worden, omdat de instelling daarmee niet meteen informatie over de behandelrelatie met de patiënten prijsgeeft. Als medewerkers tijdens de verhoren vragen krijgen over patiënten, kunnen zij zich alsnog  beroepen op hun geheimhoudingsplicht.

Geen bezwaar

De raadkamer vindt dat de medicatiegegevens van het omgebrachte slachtoffer in principe ook onder de geheimhoudingsplicht vallen. Maar omdat die gegevens niet in het strafdossier over de moord komen, kunnen ze toch verschaft worden aan het OM. De raadkamer weegt daarbij mee dat de broer van het slachtoffer geen bezwaar maakt tegen de verstrekking van die gegevens.
De inloggegevens van de deuren kunnen volgens de raadkamer verstrekt worden omdat daarmee geen persoonsgegevens gemoeid zijn.  Het gaat er alleen maar om wanneer de deuren geopend zijn, en niet door wie. GGZ Delfland zegt in een reactie zich bij de uitspraak neer te leggen.