SCP-directeur Kim Putters is bezorgd dat de invoering van de nieuwe Wmo te snel gaat, dat het budget niet toereikend is en dat gemeenten niet alle doelgroepen op het netvlies hebben staan.
Putters: nieuwe Wmo is verandering van mindset
Putters zegt in Zorgvisie Magazine: ‘Gemeenten moeten zich niet rijk rekenen. Het kost tijd voordat zo’n majeure beleidswijziging ook echt tot besparingen leidt. We gaan van een stelsel van collectieve voorzieningen naar een systeem waarin de individuele burgers eerst moeten kijken wat ze zelf en hun omgeving kunnen doen. Dat is een enorme verandering in mindset bij inwoners en hulpverleners, die niet van de ene op de andere dag gaat. Dat ideale plaatje dat mensen voor elkaar zorgen en dat de wijkverpleegkundige alleen komt wanneer het nodig is, dat zal niet op 1 januari meteen goed gaan. Dat realiseren is een kwestie van lange adem. Misschien moeten gemeenten wel eerst investeren in het opleiden van ambtenaren of in voorlichting om mantelzorgers te bereiken. En de vruchten van de investeringen die gemeenteraden nu doen, worden geplukt in volgende raadsperiodes. Bij grote hervormingen in de zorg zien we altijd dat die veel tijd vragen. Het vraagt politieke moed, landelijk en lokaal, om de veranderingen die nu gebeuren te beoordelen aan de hand van wat we op de lange termijn willen bereiken.’
Transitie langdurige zorg
De AWBZ gaat in delen over naar de Wmo, de Zorgverzekeringswet en de Wet langdurige zorg (WLZ). Ook de Participatiewet en de Wet jeugdzorg worden gedecentraliseerd. Hoe verloopt deze enorme stelselwijziging? Bekijk het dossier
Hij dekt in ieder geval de grote leugen achter de stelselwijziging. Namelijk dat mensen nu niet eerst de boel zelf proberen te regelen. Gek genoeg blijkt dat nergens uit de onderzoeken van het SCP. De stelselwijziging betekent dat er minder zorg en minder werkgelegenheid komt voor de onderste helft van de samenleving. Ingewikkelder is het niet.
Ik heb de indruk dat gemeenten en belangenorganisaties al zo ontzettend veel doen om mantelzorgers te bereiken en te informeren dat het er bijna op lijkt dat wie nu nog geen mantelzorger is, een asociaal individu is.
Ik voorzie dat er geen mantelzorgers meer bijkomen en degene die het een lange tijd zijn geweest (meestal uit de groep 50 tot 60 jarigen) gaan afhaken door niet meer nodig binnen de eigen kring en/of vermoeidheid.
Dekt Putters (PvdA) met dit verhaal nu Van Rijn (de machtigste PvdA-er op het gebied van zorg) in voor de kritiek die komen gaat? Volgens mij stelt Putters zijn belangen veilig.
Of is hij oprecht? We zullen het waarschijnlijk nooit weten. Ik ken Kim als iemand die binnen een uur 180 graden kan draaien, als dat goed is om de relaties te behouden. En wat hij werkelijk vond ben ik nooit te weten gekomen.
Kim Putters zegt ‘het’ op een nette (moet hij ook wel vanuit zijn functie) maar duidelijke manier.
Ik denk echter dat ook dit soort waarschuwingen niet zal leiden tot bijstelling van het traject. Niet omdat men dat niet wilt, maar hoogst waarschijnlijk omdat men bij de overheid niet anders kan.
Het is immers een gegeven dat grote projecten bij de overheid meestal mislukken en stranden, dan wel een veelvoud kosten van wat er was begroot.
Er is voor de staatssecretaris dus maar één wijze van invoering mogelijk: een ‘big bang’.
Kortom, alle betrokkenen zullen zich erop moeten gaan voorbereiden dat het na 1 januari a.s. een kwestie wordt van het zorgvuldig verzamelen van de brokstukken zodat er kan worden gelijmd.