Zo vinden borstkankerpatiënten vooral snelle hulp erg belangrijk, omdat bij kanker snel moet worden ingegrepen. Diabetespatiënten zijn daarentegen vooral geïnteresseerd in een goede regulatie van hun bloedsuikerspiegel. Er moeten regelmatige tests zijn, en goede begeleiding en informatie. Patiënten die een heup- of knieoperatie krijgen, willen vooral informatie over mogelijke risico’s en complicaties. En hoe ze deze kunnen verminderen.
Rapportcijfers
De rapportcijfers die patiënten aan de kwaliteit van zorg geven, zijn echter lang niet altijd gebaseerd op wat patiënten belangrijk vinden. Dat is vooral zichtbaar bij patiënten met borstkanker. NIVEL-onderzoeker Dolf de Boer: “Borstkankerpatiënten willen vooral snel geholpen worden. Toch geven ze ook vaak een hoog rapportcijfer als ze niet snel zijn geholpen. Als de hulpverleners vriendelijk zijn bijvoorbeeld. Dat rapportcijfer zegt dus weinig over hoe snel je geholpen wordt. Patiënten die een ziekenhuis kiezen, moeten dus niet alleen op het rapportcijfer afgaan.”
CQ-index
Voor het onderzoek zijn de data van vijf ziektespecifieke Consumer Quality Index (CQ-index) meetinstrumenten vergeleken: borstkanker, knie- en heupoperaties, diabetes, reumatoïde artritis en staar. Deze CQ-index meetinstrumenten vragen naar de ervaringen en prioriteiten van patiënten bij de zorg voor deze aandoeningen. (Zorgvisie – Mark van Dorresteijn / Twitter)
Lees ook:
Laag rapportcijfer voor uitvoering Wmo
RVZ wil beoordelingssysteem voor specialisten
Elsevier: St. Antonius opnieuw beste ziekenhuis
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
In d egehandicaptenzorg zeggen de kwaliteitsrapporten ook niet zo veel.er staat een persoon voor je en dat gedrag is niet altijd stabiel te meten,hoe meet je b v integriteit en hoemeet je empathie,de liefde voor het vak,dat verschilt bij een persoon ,maar telt wel mee aan het bed.
Met te veel meten verliezen mensen hun daadkracht,het uniek van een persoon is niet meetbaar.
Maar kwaliteitsmetingen zijn op zich ook wel goed.
Kwaliteit van zorg aan bed in een ziekenhuis is helemaal moeilijk te meten. Bij het landelijk implementeren van de 10 klussen van het “VMS”; bijvoorbeeld, wellicht minder IC-opnames en overlijden door EWS-controles. Maar hierdoor minder tijd voor bejegening, empathie enzo.
Al die stappenplannen en protocollen; het lijkt wel in een laboratorium bedacht met een pop als patient. Terwijl in de realiteit een verpleegkundige wel 8-10 echte zeer zieke patienten “onder haar houde heeft”.