Huidige systemen waarmee zorgverleners medische gegevens uitwisselen zijn onveilig, omdat ze geen harde begrenzing stellen aan de toegang tot iemands medische dossier, zo stellen de initiatiefnemers. Wanneer een patiënt toestemming geeft om zijn medische gegevens te delen worden zijn gegevens vaak toegankelijk voor meerdere zorgverleners. Deze kunnen vaak zonder voorafgaande controle van de patiënt of zijn arts inzage krijgen in het medisch dossier.
Oncontroleerbaar
De toestemming die de patiënt voor deze systemen geeft, is algemeen en stelt geen beperkingen aan de toegang tot het medisch dossier. De toegang tot het medisch dossier is zo ingericht, dat de arts niet meer zelf kan controleren wie toegang krijgt tot welke gegevens. Volgens de campagne kunnen zorgverleners hierdoor nauwelijks garant staan voor hun medisch beroepsgeheim en de vertrouwelijkheid van patiëntgegevens.
LSP
De campagne voert ‘specifieke toestemming’ aan als noodzakelijke voorwaarde voor uitwisseling van medische gegevens. Hierbij maken de arts en de patiënt goede afspraken over de uitwisseling van gegevens. Een specifieke toestemming is volgens de campagne essentieel voor het waarborgen van vertrouwen in en toegankelijkheid van de zorg. Arts en patiënt moeten samen precies kunnen bepalen welke gegevens voor wie inzichtelijk zijn. Bij systemen zoals het LSP kan dat momenteel niet.
Zeggenschapsbrief
Via de website van de campagne kunnen mensen een zeggenschapsbrief aan hun arts sturen, waarmee zij kunnen aangeven aan welke voorwaarden de uitwisseling van hun medische gegevens moet voldoen. Hiermee kunnen artsen hun belangenorganisaties en ICT-leveranciers oproepen om specifieke toestemming mogelijk te maken. Omdat zorgverleners wettelijk verantwoordelijk zijn voor het medisch beroepsgeheim, verwachten de initiatiefnemers dat zorgverleners aan de oproep in de brief zullen voldoen.
Uiteraard is privacy belangrijk, zeker wanneer het zou kunnen gaan om belangenverstrengeling. Echter het blijft ergerlijk wanneer patiënt (geen medisch doorsnee verhaal, maar wel spoedeisend) in avond/weekend artsen tegenkomt die geen idee hebben waar klachten over gaan en derhalve moeilijk adequaat kunnen reageren. En dat zij dan -tot overmaat van ramp- aangeven dat zij als waarnemend arts ‘natuurlijk’ geen inzicht hebben in het (behandel) dossier omdat dat in het belang is van de patiënt. En dan de patiënt wegsturen met een middeltje tegen de pijn met de opmerking dat de klachten echt vaag zijn. Ja, begrijpelijk wanneer er geen inzicht is in de voorgeschiedenis en ingezette behandelingen…
Eventuele elektronische of strategische uitwassen mogen niet de oorspronkelijke functie van het dossier vervagen. Een arts heeft dienst en inzicht, of niet. Anders is 7/7 bereikbaarheid van medische zorg een ”wassen neus”. Onder het mom van privacy zou ”niet geinformeerd zijn” gewoon niet moeten kunnen voorkomen bij behandelaren.
Een intelligent autorisatieprotocol (afgeleid van primaire behandeltraject) en controle op naleving hiervan zou kunnen verbeteren wellicht. Wanneer dat goed op orde is zou patiënt (of vertegenwoordiger) zelf ook moeten kunnen inloggen en de persoonlijke medische situatie overzien. Noodzakelijk immers wanneer de patiënt meer eigen regie moet nemen…