Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

‘Neem afscheid van uw zorgvastgoedportefeuille’

[Weekoverzicht] Het scheiden van wonen en zorg gaat niet snel genoeg. Daarvoor waarschuwt het Aanjaagteam langer zelfstandig wonen (AJT) in zijn voortgangsrapportage, die minister Blok en staatssecretaris Van Rijn deze week naar de Tweede Kamer hebben gestuurd. Volgens voorzitter Marnix Norder kunnen zorgaanbieders moeilijk afstand doen van hun huisvestingsportefeuille.
Marnix Norderman

Deze week stuurde het Kabinet uw voortgangsrapportage over scheiden van wonen en zorg aan het parlement. Wat is de hoofdboodschap van uw rapport?

‘Dat we er nog lang niet zijn en dat de sleutel ligt in meer samenwerking. Bij langer zelfstandig wonen zijn de drie belangrijkste partijen: de gemeente, de woningcoöperatie en de zorgaanbieder. Die moeten er gezamenlijk voor zorgen dat enerzijds voldoende gepast woningaanbod aanwezig is voor ouderen en anderzijds dat ongeschikte verzorgingshuizen langzaam verdwijnen. De samenwerking op dit gebied komt nu nog te weinig op gang. Die taken en rollen worden nog lang niet overal in dezelfde mate opgepakt.’

Welke taken en rollen zijn dat?

‘De regierol ligt wat ons betreft bij de gemeente. Die kan en moet alle partijen bij elkaar brengen en zorgen voor een langetermijnstrategie. We zien nog te vaak een afwachtende houding van bestuurders om die rol op te pakken. Van de woningbouwcoöperatie verwachten we investeringen. Dan hebben we het niet alleen over de bouw van woningen die geschikt zijn voor ouderen. Het gaat bijvoorbeeld ook om nieuwe voorzieningen in de wijk die nodig zijn als steeds meer ouderen langer thuis wonen. Denk aan een oplaadpunt voor scootmobielen, het liefst eentje die makkelijk in het gebruik is en goed beveiligd tegen vandalisme. De coöperaties komen nog te vaak met het dogma dat ze geen budget hebben voor dit soort investeringen. Maar volgens ons is het hun kerntaak en zullen ze daar echt budget voor vrij moeten maken.’

En wat verwacht u van zorgaanbieders?

‘Van zorgaanbieders vragen we dat zij nog sneller hun verouderde vastgoed afschrijven. Dat gebeurt nog steeds onvoldoende. We zien dat veel aanbieders de strategie kiezen om van hun verzorgingshuis een verpleeghuis te maken. De bedoeling is dan dat dankzij de toestroom van zware cliënten de locatie open kan blijven. Maar er worden op die manier veel te veel locaties omgebouwd tot verpleeghuis. Dat kan niet goed gaan. Aan de andere kant zie ik aanbieders die van hun verzorgingshuis een appartementencomplex willen maken voor ouderen. Een complex waar ze dan zelf zorg gaan leveren. Dat is een bestaande optie maar hiervan zeggen wij eigenlijk: schoenmaker blijf bij je leest. Een zorgaanbieder is geen vastgoedontwikkelaar en er zitten veel risico’s aan deze strategie. Het beste is volgens ons om je als zorgaanbieders te focussen op het verlenen van zorg. Dat betekent echt ‘afkicken’ van dat vastgoedelement.’

Dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

‘Dat is inderdaad zo. Vastgoed afwaarderen betekent dat de hele organisatie in de boeken fors minder waard wordt. Dat is uiteraard een moeilijke beslissing om te nemen. Maar wel een heel belangrijke om te overleven op lange termijn.’

U benoemt de risico’s maar uw rapport biedt toch ook oplossingen?

‘Jazeker. Er zijn wel degelijk al veel goede stappen gezet. Om maar een voorbeeldje te noemen; de provincies hebben aangegeven geen beperkingen meer op te leggen aan de bouw van seniorenwoningen. In krimpregio’s bepalen de provincies hoeveel er gebouwd mag worden en door die beperkingen stagneerde ook de realisatie van woningen voor ouderen. Dit is een van de barrières die nu worden weggenomen. Een tweede barrière voor het ontwikkelen van dit soort vastgoed is de regel dat in de ‘plint’ van sociale woningbouw niet meer dan 10 procent van de ruimte verhuurd mag worden aan commerciële partijen. Vanwege die bepaling zijn veel omgebouwde zorglocaties niet rendabel. We zijn nu zover dat dit percentage voor ouderzorg opgehoogd is naar 25 procent. Zo zetten we stukje bij beetje steeds meer stappen in de goede richting. Maar het kan en moet sneller gaan.’

Scheiden wonen & zorg

Het beleid om het wonen en de zorg in de care te scheiden, vormt al jaren een hoofdpijndossier voor zorgbestuurders.  Hoe houden zij de verzorgingshuizen open zonder de huisvestingvergoeding?

1 REACTIE

  1. Ongenuanceerd hoor! Veel verpleeghuiszorgvragen vallen samen met de gespecialiseerde woonvraag als het gaat om beschermd wonen, domotica en omvang woonruimte alsmede flankerende voorzieningen. We zijn dan gelukkig van de meerpersoonskamers af maar juist zorgaanbieders hebben expertise voor deze vorm van vastgoed waar de meest kwetsbaren waardig kunnen wonen.
    En nu veel corporaties niet kunnen of wilen investeren staat de vernieuwing van de woonzorg in somige regio’s stil. En dat is zeer jammer voor de mensen die het nodig hebben. Graag respect voor zorgaanbieders die daarin verantwoordelijkheid nemen. En hou rekening met de enorme diversiteit in regio’s, aanbieders en corporaties!
    Tenslotte: vijftig procent van de verpleeghuizen sluiten? In sommige bescheiden regio’s is die helft überhaupt nooit gebouwd. Ook daarin past een genuanceerde benadering. 

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.