Wel meer keuzevrijheid voor de consument en meer concurrentie want dat zou goed zijn om de prijzen te drukken en de kwaliteit te vergroten.

Marktwerking

Helaas is de marktwerking op sommige plekken wat al te goed op gang komen. Nieuwe toetreders kunnen gemakkelijk aan een WTZi-toelating komen, zo maakten journalisten van De Volkskrant in 2013 al duidelijk door een eigen verslavingskliniek op te richten. Snelle ict-ers, schoonmakers en taxichauffeurs hebben dit ook ontdekt. Hun zorgbedrijfjes tieren welig. Ook in de wijkverpleging is het gemakkelijk verdienen. Een contract met de zorgverzekeraar is niet nodig, want door lekker veel uren te schrijven, is het toch mogelijk om binnen te lopen. Onder de titel ‘persoonlijke verzorging’ , à 53,33 euro per uur, is van alles te scharen. Van samen boodschappen doen tot een goed gesprek bij een kopje koffie. 

Zorgfraude

Wie nog doortrapter is, schrijft zorguren op dagen dat een cliënt in het ziekenhuis ligt of op vakantie is. Geen toezichthouder die erbovenop zit. Een contract met een zorgverzekeraar is in dat opzicht maar lastig, want die controleert wel en stelt kwaliteitseisen. Voor een onderzoek naar fraude zijn duidelijke signalen nodig want een zorgverzekeraar mag niet zomaar even langskomen om de boeken in te zien. Daarom is het zo moeilijk voor zorgverzekeraars om niet-gecontracteerde zorgaanbieders aan te pakken. Vervolgens kan het maanden duren eer er voldoende bewijs is tegen de zorgaanbieder. Het helpt als de zorgverzekeraar geen betalingsovereenkomst heeft met de zorgaanbieder, want dan moeten de patiënten zelf hun rekeningen controleren en declareren bij de zorgverzekeraar. Zilveren Kruis hanteert een zogeheten cessieverbod, waardoor de zorgaanbieder niet direct mag declareren bij de zorgverzekeraar. In de rechtszaak van de Surinaamse thuiszorgaanbieder Cleofa tegen Zilveren Kruis oordeelde de rechter dat Zilveren Kruis het cessieverbod mag hanteren om zo een extra controlemiddel te hebben. Andere zorgverzekeraars wagen zich niet aan een cessieverbod. 

Vivence

En het kan nog gekker: het FD schrijft over zorginstelling Vivence waar bestuurder Darryl N. miljoenen euro’s zorggeld kon doorsluizen naar zichzelf en zijn vriendin en daarvan luxe vakanties kon houden. Op kosten van de zorginstelling reed directeur N. rond in Porsches, Audi’s en BMW’s en huurde dure appartementen. Niet alleen N., ook zijn familieleden zaten op hoge posten in het bedrijf en genoten daar de voordelen van. Ook een handige truc: familieleden opnemen in je bedrijf en vrienden vragen in de raad van toezicht. Zelfs de accountant zou in het complot hebben gezeten, hoewel deze dat zelf ontkent. De bedrijven zijn vaak net nog klein genoeg om onder de radar te blijven. En zelfs dan: de Inspectie wist van de misstanden bij Vivence. In 2012 was het al mis. Een jaar later was de situatie net genoeg verbeterd en pas in 2015 bleek hoe groot de rotzooi was.

Misschien moet de Inspectie eens wat beter gaan letten op het gebruik van dure leaseauto’s en op de aanwezigheid van familieleden in de bedrijfstop.