Vandaar het congres ‘Vrouwelijke managers in de zorg’, waar vrouwen onder elkaar stimuleren van elkaar leren. ‘Vrouwen moeten meer zichtbaar worden, ook als individu, zodat we bij benoemingen ook eens aan elkaar denken’, zo zei minister Edith Schippers tijdens haar toespraak.
Bijna driehonderd vrouwen waren op 19 juni naar het congres in Zeist toegestroomd. Zij luisterden naar sprekers als: Marjolein Verstappen, vice voorzitter divisie Zorg en Gezondheid Achmea, Cathy van Beek, bestuurslid St. Radboud Umc, Ronnie van Diemen, bestuursvoorzitter Ggz Oost Brabant, bestuursvoorzitter Diana Monissen van De Friesland Zorgverzekeraar en bestuurder Anke Huizinga van ZuidOostZorg.
Organisator Ariane Struyvenberg-de Groot: ‘Mannen denken nog teveel aan mannen bij nieuwe benoemingen. Door dit congres hopen we bij te dragen aan het vergroten van kansen voor vrouwelijke managers.’ Doel van het congres was om in een ontspannen sfeer te netwerken en aan persoonlijke ontwikkeling te werken. Dat allemaal onder het genot van een extra goed verzorgde catering, want ja: vrouwen zijn kritische consumenten. En als toetje een goodiebag mee naar huis. (Zorgvisie-Carina van Aartsen) Foto’s: Suzanne Hanekamp
Heren wat n felle reacties! Het is gewoon prettig om met vrouwen onder elkaar, net als u dat af en toe doet als heren onder elkaar, te praten over de dingen die je tegenkomt in (op weg naar) werk en hogere posities. Het is absoluut waar dat het gaat om eigen doorzettingsvermogen en netwerkcapaciteiten. Dat eerste heeft elke vrouw met ambitie, dat laatste is echter waar vrouwen onderling soms minder goed in zijn, “we” doen de dingen meestal alleen en volledig op eigen kracht en gebruiken/krijgen onvoldoende de tips en voorzetjes van anderen (of geven zelf te weinig voorzetjes), zoals u ten slotte ook vaak doet. Het is allemaal echt niet zo zwaar en 1965 als u denkt! En alhoewel ook ik niet geloof in “wij” en “zij”, ondanks de vaststaande verschillen tussen man en vrouw waar elke instantie gebruik van moet maken, nog 1 keer dan: “wij” geven zeker mannen nergens de schuld van, maar kijken gewoon hoe we onszelf verder kunnen brengen. En het was een hele goede, inspirerende dag.
Dit is echt nog een strijd van de generatie van voor 1965 die gevoerd wordt. Ik ben van na die tijd en herken het fenomeen achterstelling niet. Ik heb er wel last van, zeker als de heren die er zelf van geprofiteerd hebben het op mijn generatie gaan afwentelen. Ook de vrouwen uit mijn generatie is het fenomeen onbekend. Dames met bouwjaar tot 1965 ga eens kijken op de werkvloer en kom snel tot bezinning.
@Maarten. Geweldig. De eerste keer dat ik echt een kwartier blijf lachen. Heel vernuftig opgemerkt. Neem mezelf kwalijk dat ik dat niet gezien heb, maar dan nog was ik niet op die “scheurende-lach-opmerking” gekomen. Een 10 maarten
De honger naar nog meer geld IS DE KWAAL VAN DEZE TIJD. Als een vrouw beter voor een functie is dan een man (dus meer geld oplevert voor de compenie) KIEST MEN DIE VROUW. Als er dan te weinig vrouwen zijn zal dat wel schorten aan die formule (of ze willen het niet, of vinden andere dingen leuk en noem maar op). Men lult daar nu al jaren over terwijl het helemaal geen probleem is.
Volgens mij is het niet zozeer dat je niet gezien word als vrouw, maar blijkbaar zijn de netwerkskills van vrouwen blijkbaar ver onder de maat. Want mannen die goed kunnen netwerken komen gemakkelijker bovendrijven, maar degene die dat niet of nauwelijks doen worden niet geselecteerd.
Het ligt mijns inziens dus echt niet aan een ‘selection bias’ maar echt aan de drive, netwerkskills en doorzettingsvermogen van de vrouwen met ambitie.
Het is erg makkelijk een ander de schuld te geven. Ik zie echter niemand dat doen die de top wel bereikt heeft dat het de schuld is van anderen dat zij dat hebben geklaard. Meestal voelen die toch echt zichzelf grotendeels verantwoordelijk voor het resultaat. Uiteraard met hulp van anderen (wederom, netwerk), maar toch vooral doorzetting, vaardigheden en motivatie.
Het blijft curieus waarom er blijkbaar nog steeds een onderscheid gemaakt wordt tussen mannelijke/ vrouwelijke managers in de zorg. Aan de top van de organisatie sta je voor de resultaten van je organisatie en de verbinding met je management en personeel die die resultaten moeten realiseren.Die opdracht vraagt -los of de manager nu een man of een vrouw is -om verantwoordelijkheid te nemen en af te leggen aan de RvT.
Ik heb het gevoel dat de ‘mannen’ die reageren een bepaalde felheid hebben. Vreemd. Leuk bijeenkomst lijkt mij. Wat zou er in de goodiebag hebben gezeten? Of te wel kom op jongens; doe niet zo kinderachtig en wees blij dat er meer vrouwen aan de top komen. Goed voor elke organisatie!
Laatste foto voorop met lichtblauwe bies: zij heeft de juiste houding om elke man op haar pad het een snelle judo beweging uit de weg te ruimen. Mijn zoontje van 2 ging ook altijd zo staan als zijn oudere broer hem niet serieus nam 🙂
Dat powerdressen kan ook te ver gaan. Die ene op de laatste foto met dat grijze pak en die stropdas lijkt wel een vent. Bah.
Als zichtbaarheid bij de ‘old boys’ uit de top het probleem is, helpt het dan om in een zaaltje tegen elkaar te vertellen dat je zichtbaarder moet worden? Wie ziet je dan? Ik weet dat niets doen ook niets oplost, maar ik kan begrijpen dat dit soort initiatieven juist bij degenen die je wilt bereiken jeuk oproepen. Het heeft inderdaad iets ouderwets.
C de wit – hier is niemand het met je over oneens. Dat wordt ook nergens in dit stuk beweerd. Het gaat erom dat potentiële vrouwelijke kandidaten vaak over het hoofd gezien worden bij selectieprocedures of benoemingen, ondanks hun kwaliteiten – in dat opzicht wordt bij dit congres juist nagestreefd dat geslacht, ras en religie geen rol spelen.
Wat een vreselijk beeldbevestigend verhaal. De bijhorende foto’s doen me denken aan de reclame’s uit de 50-60’s met de keurig gekapte vrouw achter stofzuiger en het aanrecht. Doe gewoon. Vrouwen, net als mannen, gewoon aan het werk. Er zijn veel vrouwen die ik zeer respecteer. Ja, meer aandacht daarvoor, zeker. Maar graag op een respectvolle manier.
er zijn net zoveel vrouwelijke zwakke bestuurders als mannelijke, net als er evenveel sterke zijn. Alleen vrouw zijn lijkt me niet genoeg voor een sterke bestuurder, als er een tweepersoons bestuur is zou het wel vaak voordelen bieden om daarin zowel een man als een vrouw te hebben., en dan gaat het niet om de sexe op zich maar om wat wij mannelkijke en vrouwelijke eigenschappen noemen.
Ben het helemaal eens met de doelstellingen van het congres, maar ik begrijp niet waarom de inleidende alinea nu weer gelijk over ‘killer heels’, ‘powerdressing’ en uiterlijke zaken moet gaan. Ik neem namelijk aan dat de bedenkers en bezoekers van het congres niet op hun kledingkeuze willen worden beoordeeld, maar op hun kwaliteiten. Daarnaast ligt het probleem van de (on)zichtbaarheid van topvrouwen ook niet bij het uiterlijk, maar bij de selection bias van topbestuurders (vaak mannen) en het old boys network. Geen naaldhak maakt je hierin zichtbaarder.
wat een onzin! De beste man of vrouw voor de plek zoeken; geslacht, ras, religie mogen hierin geen enkele rol spelen.
Dacht dat we het hier in 2012 nu toch wel over eens waren.