In het boek ‘Een multidisciplinair perspectief op marktwerking in de zorg’ zijn drie masterscripties gebundeld, die elk een onderdeel van de marktwerking belichten. Opvallende conclusie: het gedeeltelijk loslaten van regelgeving voor een sector, vergt juist een behoorlijke hoeveelheid regelgeving. Het gaat dan om regels die precies afbakenen wat wel en niet geliberaliseerd is en hoe en wie op de naleving toeziet.
Regeldruk
Onderzoeker Suzanne Heijnen meet de regeldruk in de zorgsector. Elf wetten nam ze onder de loep, waarbij ze het aantal woorden in al die wetten telde, en het aantal artikelen. Dat aantal nam in de periode tussen 1993 en 2009 jaarlijks flink toe, met een forse uitschieter in 2005 en 2006, toen minister Hoogervorst de sector verregaand hervormde en liberaliseerde. Vreemd is dat dus niet, stelt Heijnen, omdat aan de vraag wat wel en niet door de vrije markt geregeld kan worden, strenge eisen zijn gesteld. Opvallend daarbij, aldus Heijnen tijdens de presentatie van de bundel in juni op het ministerie van Volksgezondheid, is dat meer wetgeving nog meer regels in de hand werkt. “Als er meer regels zijn, zullen er ook meer regels bijkomen. De regeldichtheid van één wet werkt regeldichtheid bij naburige wetgeving in de hand. Logisch, want door veranderende eisen in één wet, moeten ook gelijke bepalingen in een andere wet gemoderniseerd worden.” (Zorgvisie – Wouter van den Elsen / Twitter)
Lees meer:
Klink stelt liberalisering ggz uit
Liberalisering vastgoed ziekenhuizen
‘Verdere liberalisering ziekenhuisprijzen’
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
Goed he? En niemand doet er iets aan. Alhoewel, misschien daar ook maar een nieuw wetje voor maken, zodat die verantwoordelijkheid ook niet meer bij de regering ligt….
Fijn dat nu eens wordt aangetoond dat er steeds meer regels komen, die bureaucratische meeëters nodig maken. Het totale budget van ons land voor zorg wordt door dit systeem dus kleiner doordat al die regels veel tijd en geld kosten. Daarnaast wordt de zorg er niet beter van. Veel artsen zowel oudere als jongere zijn op dit moment met steeds minder plezier en motivatie aan het werk. Daar zouden ze ook eens een onderzoek naar moeten doen.Als alles in de wet op papier prachtig lijkt geregeld, maar niemand is er blij mee, wiens belang dien je dan? Zonder vertrouwen kom je nergens.We gaan angstig in de richting van overshooting.
En bedenk ook dat die wetgeving ook weer andere regel- en verantwoordingdruk veroorzaakt: de administratieve lasten bij zorgaanbieders en verzekerden is ook gigantisch uit de bocht gevlogen. Dat de beheers-en administratie kosten van het zorgstelsel model 2006 inmiddels boven de 10% van de uitgaven zijn gestegen wekt dan geen verwondering. Blijkbaar is dit model juist daarom gekozen. De Raad van State gaf in 2005 een negatief advies over het wetsontwerp Zvw en WMG: het lijkt wat al te veel op gesimuleerde marktwerking van en voor ambtenaren.
Dit boekwerk heeft het juiste inzicht van de Raad van State maar eens bewezen.