De restitutiepolis overhevelen naar de aanvullende verzekering is een veel besproken manier om de zorgkosten te beteugelen. Uit het akkoord van vandaag blijkt dat het ministerie en de veldpartijen hier echter niet toe over zijn gegaan.
Transparante vergoedingen
Afgesproken is dat verzekeraars steeds voor 19 november op transparante wijze aan hun verzekerden duidelijk maken welke vergoedingen zij het jaar daarop hanteren voor ongecontracteerde zorg. Ook moeten verzekeraars op die datum bekendmaken aan hun verzekerden welke contracten zij op dat moment hebben gesloten, zodat verzekerden goed geïnformeerd een besluit kunnen nemen om al dan niet over te stappen op een andere verzekeraar.
Niet-gecontracteerde aanbieders
De zorgpolis wordt volgens VWS transparanter. Voor de verzekerde moet duidelijk zijn welke zorgaanbieder wél en welke niet is gecontracteerd. En het moet het voor verzekerden duidelijk aan de polis af te lezen zijn wat hij vergoed krijgt als hij naar een niet-gecontracteerde aanbieder gaat. Zodoende hoeft volgens VWS de restitutiepolis niet naar de aanvullende verzekering.
Ooit was verzekeren het streven naar winst op basis van kennis van risico’s van gebeurtenissen in een grote populatie. In het huidige zorgstelsen hebben de verzekeraars hun risico’s met instemming van de regering afgewenteld op de verzekeringnemers. Die moet nu maar in november beslissen of hij volgend jaar de kosten van wellicht een acute blindedarmoperatie verzekerd wil hebben. Evenzo raar is dat de verzekeraar nu bepaalt of iemand de benodigde zorg krijgt om te leven of niet. Geef de verzekerden hun rechten terug; verzekeraars krijgen premies om risico te lopen; ze maken nu hoge winsten door te hoge premies te berekenen en steeds meer hun risico’s uit te sluiten. Ze horen ook niet te bepalen bij wie je je zorg haalt, alleen hoeveel ze voor ieder risico vergoeden. Dan zijn ze pas onderling echt vergelijkbaar en kan al die contracten burocratie tussen zorgaanbieders en verzekeraars weer van tafel; de verzekerde kiest zelf zijn behandelaar en sluit met hem zijn behandelingscontract. Einde van alle strijd tussen verzekeraars en zorgaanbieders en einde van alle strijd tussen verzekeraars en hun verzekerden.
Waarom durft men niet de naturapolis gewoon af te schaffen. Waarom niet iedereen een restitutiepolis bieden als basis. Deze naamgeving moet ook worden veranderd: zorgpolis.
Waarom heeft niet elke instelling die voldoet aan de criteria voor een vergunning, aan de veiligheid van de IGZ, aan de visitatie van zijn vakvereniging, gewoon standaard een contract met de zorgverzekeraar? De patient heeft optimale keuzevrijheid. Geen gesoebat met verzekeraars over contracten. Geen gemiereneuk over een paar tientjes in het tarief. Stel gewoon standaardtarieven vast, die realistisch zijn. Einde onduidelijkheid, einde discontinuiteit. Waarom wil met het nodeloos zo gecompliceerd maken. Elk jaar weer het hele circus. Er komt rust, het is transparant en duidelijk. En de artsen kunnen zich volledig concentreren op het werk, de inhoud en aandacht voor de patient. Ophouden met het zinloos opjagen van iedereen. Sedert de start van de nieuwe zorgverzekeringswet in 2006 is het niet beter geworden. Wanneer gaat men dat eens realiseren.