Beveiligde bedden zijn er in Nederland voor mensen die dusdanige psychische problemen hebben dat ze een gevaar vormen voor anderen en voor zichzelf. Zo’n bed vinden voor een moeilijke patiënt kan een flinke uitdaging zijn. Een nieuw dashboard geeft landelijk inzicht in de beschikbaarheid van bedden, maar ook in de reden waarom patiënten soms worden geweigerd.
De geestelijke gezondheidszorg worstelt al jaren
Mensen die geen delict gepleegd hebben (lees ik toch goed) komen dan terecht in forensische bedden (niveau 4) en nemen dus plek in van mensen die wel een delict hebben gepleegd en waarvoor deze bedden bedoeld zijn . Die laatste groep hebben nooit goede zorg gekregen , zijn in de gevangenis beland, en zien nu hun bedden naar reguliere patiënten gaan. Zonder betalingsplafond van de zorgverzekeraars, dan ook nog! Dat is wel wrang. Als men forensische expertise wilt inzetten voor niet-forensische patiënten , mag dat niet ten koste van forensische patiënten gaan en moet dit nieuw gecreëerd worden.
Nu gaan ze dus gecoördineerd met mensen in crisis leuren. Zodat iemand uit Maastricht terecht kan in Rotterdam ver weg van familie en vrienden. Dit is het resultaat van jarenlang bezuinigen op crisisbedden door de zorgverzekeraars en het ergste is nog dat GGZ instellingen hier slaafs aan meegewerkt hebben.
Maar ja die slaafse houding heeft er ook voor gezorgd dat nu al jaren patiënten met complexe psychische en psychiatrische aandoeningen geen of niet tijdig de goede zorg krijgen.