Radboudumc wil vanaf 2016 direct communiceren met epd’s van andere Nederlandse ziekenhuizen. Op dit moment kan het ziekenhuis al wel medische informatie met buitenlandse ziekenhuizen delen. Laurens de Groot, projectmanager Transmurale Informatieuitwisseling en Chief Medical Information Officer Ronald Petru vertellen over de Epic-module Care Everywhere in het Radboudumc.
Het universitaire ziekenhuis maakte tijdens de
Dat is in elk geval een stap van ‘EZD’ naar EPD. Of in elk de tussenstap naar ‘EZenD’. Ofwel van ‘Electronisch Ziekenhuis Dossier’ naar een elektronisch dossier waar meerdere zorginstellingen gebruik van maken. Om het daadwerkelijk de naam van de patiënt te laten dragen zouden we qua visie en techniek nog stappen verder moeten zijn.
Mij lijkt belangrijk dat we ‘de keten’ faciliteren. De oudere cliënt of patiënt beweegt vooral regionaal tussen huisarts, VVT of GZ en één of enkele ziekenhuizen. En dat gaat steeds sneller – in de VVT krijgen we bijvoorbeeld cliënten terug die heel kort in het ziekenhuis zijn geweest. Er is nog maar zelden sprake van geautomatiseerde gegevensoverdracht (vv). Om maar niet weer te spreken van de problematiek met medicatie. Wellicht geeft bovenstaande nieuwe impulsen ook op deze processen.
in het project openMedicine werkt NEN aan een deel van de oplossingen, oa. door een framework van standaarden te beschrijven. Een dergelijk framework van standaarden wordt op 3 september in Delft gepresenteerd. U kunt zich nog opgeven.
http://www.NEN.nl .
Dat is interessant. In de EU projecten epSOS voor de eSummary en ePrescription is veel ervaring opgedaan met uitwisseling binnen Europa. Naast dat de (internationale) standaarden niet altijd overal worden toegepast, komt men ook lokale / landeijke varianten tegen. De mappings zullen onderhouden moeten worden. Dit geldt vooral ook tussen verschillende instellingen die dezelfde systemen gebruiken. Dus Epic <-> Epic is soms moeilijker dan Epic <-> iets anders. Dit omdat ieder het naar eigen zin inricht. Wat ook blijkt is dat de context heel erg verschillend kan zijn. Een voorschrijver in land A heeft niet altijd dezelfde rechten als in land B.
Een tweede project: TrilliumBridge richtte zich op uitwisselen van HL7 v3 CDA’s tussen epSOS gebruikers en in de VS Meaningful Use stage 2 ziekenhuizen. Hier blijkt dat hoewel met beide bv. allergieen en labuitslagen uitwisseld in (qua versie verschillende) HL7 v3 CDA formaten, er toch veel niet op elkaar is afgestemd. Dit zijn belangrijke verkenningen waar het Radboud wellicht studie van moet maken. In beide gevallen is het niet de technologie, maar de semantiek en context die de issue vormen.