In de toekomstvisie van de brancheorganisatie voor specialisten ouderengeneeskunde, Verenso, is de traditionele verpleeghuisarts verleden tijd. De specialisten ouderengeneeskunde willen los van het verpleeghuis werken en op afroep inzetbaar zijn bij zowel mensen thuis als in de verzorgingshuizen. Directeur Franz Roos van Verenso denkt dat deze werkwijze van start kan gaan wanneer revalidatie volgend jaar wordt overgeheveld naar de Zvw. “De overheveling van revalidatie naar de Zvw is een stap op weg naar het scheiden van wonen en zorg. Dat betekent dat cliënten apart voor medische zorg gaan betalen en dat een specialist ouderengeneeskunde daardoor niet meer aan het verzorgings- of verpleeghuis gebonden hoeft te zijn.”
Verpleeghuisartsen
Volgens Roos levert de inzet van een zelfstandige arts voor zwakke ouderen grote voordelen op. “Het is een stuk efficiënter dan het huidige systeem van verpleeghuisartsen. Verzorgingshuizen hoeven geen verpleeghuisarts meer op de loonlijst hebben staan en de bestaande specialisten kunnen veel meer cliënten bedienen dan nu.”
Eigen bijdrage
De aangekondigde eigen bijdrage in de ggz gooit echter roet in het eten. “Ook aandoeningen als dementie en alzheimer vallen onder de eigen bijdrage”, zegt Roos. “Dat betekent dat cliënten zelf tweehonderd euro moeten betalen indien ze de specialist nodig hebben. Ze zullen dat wellicht uitstellen, met alle gevolgen van dien. Dat kan de bedoeling van het kabinet niet zijn. Wij hebben de staatssecretaris daarom gevraagd om zwakke ouderen met psychogeriatrische klachten te ontzien van deze maatregel.” De staatssecretaris heeft nog niet gereageerd op de brief van Verenso. (Zorgvisie – Wouter van den Elsen / Twitter)
Lees meer:
‘Eigen bijdrage bij dementie werkt averechts’
Hoogleraren: Eigen bijdrage dementie rampzalig
Mieke Draijer en Franz Roos in bestuur Verenso
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
De heer Roos heeft gelijk als hij bedoelt dat specialisten ouderengeneeskunde ook (aanvullend)ingezet moeten kunnen worden voor daartoe geïndiceerde ouderen thuis en in het verzorgingshuis. Dit staat los van de overheveling van revalidatie naar de ZVW. De meest kwetsbare ouderen die verblijven in een omgeving waar kwaliteit van leven centraal staat verdienen zorgverlening van onbesproken kwaliteit waarbij een SOG goed bekend is met die context. Het lijkt me niet verkeerd wanneer de SOG de kennis en expertise die daar dagelijks operationeel gemaakt wordt als bagage meeneemt naar de minder kwetsbare groep ouderen thuis en in het verzorgingshuis. SOG moet optimaal ingezet worden vanuit een inhoudelijke benadering en niet vanuit domeindenken. In bovenstaand bericht is de verbinding van de zelfstandige SOG met de eigen bijdrage gekunsteld.Daar zijn andere argumenten voor.
Het model van de specialist ouderengeneeskunde, niet in dienst van het verpleeghuis, functioneert al volop en met groot succes. De kwaliteit van de (para)medische zorg, de flexibiliteit van de inzet, het multidisciplinaire principe zijn er op vooruit gegaan, zelfs tegen lagere kosten en onder handhaving van de visie en de autonomie van de verpleeghuisorganisatie.
Wij hebben een uitwisseling met een instelling in Treviso, Noord Italie. Daar komen de artsen ook van buiten en hebben een eigen financieringsregime. De interne verhoudingen en verantwoordelijkheden komen fundamenteel anders te liggen. Maar. Uit de vergelijking die wij gemaakt hebben blijkt dat het vor het verpleeghuis financieel veel voordeliger is.
het lijkt mij een verlies aan expertise en dus kwaliteit als deze artsen los gaan werken van de expertise die in de verpleeg- en verzorgingshuizen wordt ontwikkeld. veel beter zouden deze instellingen een rol als expertisecentrum kunnen oppakken en met de artsen die er in dienst zijn ook de omgeving bedienen, vooral als consultants voor huisartsen, thuis- en mantelzorg. dat moet goedkoper kunnen dan wanneer deze artsen een eigen praktijk moeten inrichten, met een eign tariefopbouw. en het voorkomt werken in isolement.
Het blijft elke keer bijzonder te lezen dat artsen die zich uit het loonslaafse bestaan worstelen blijkbaar veel meer patienten kunnen bedienen.dat zijn dan zeker de verpleeghuisartsen die geen 9 to 5 mentaliteit hebben?
Sarcastisch bedoeld:
Ja, jammer dan…..Ze hoeven het in ieder geval niet lang te batelen, hun lijden zit er bijna op…. maar ik als moeder van 2 autistische jongeren, waarvan ook nog een met een verstandelijke peperking, moet deze bijdrage tenslotte ook betalen….en nog heel lang betalen want mijn kinderen zijn bijna 18 en 20 jaar……eigen ziektekosten verzekering, verlicht eigen risico, verplichte eigen bijdrage’s….Zieken en gehandicapten zijn de melkkoe van de overheid geworden. Samen met de auto! En een Wajong krijgen ze niet meer, werken naar vermogen, verzamelinkomen telt, bijstandsniveau als gezin is opeen acceptabel, ondanks handicaps.