Hoeveel onderzoekskosten worden teruggevorderd hangt af van het fraudebedrag en de complexiteit van het onderzoek, schrijft Zorgverzekeraars Nederland (ZN). Bij kleine en weinig complexe zaken kunnen de daadwerkelijke onderzoekskosten of een vast bedrag aan onderzoekskosten worden doorberekend. Voor grotere en complexere zaken worden de werkelijke onderzoekskosten bij de fraudeur in rekening gebracht. Die zijn vaak aanzienlijk, omdat zulke onderzoeken tijdrovend zijn en ze door specialisten worden uitgevoerd. Naast de onderzoekskosten wordt vanzelfsprekend ook het ten onrechte gedeclareerde bedrag teruggevorderd.ZN schrijft: ‘Elke situatie wordt zorgvuldig beoordeeld, op basis van redelijkheid en billijkheid. Een zorgverzekeraar kan bijvoorbeeld besluiten om in plaats van alle onderzoekskosten een gedeelte van de kosten te vorderen.’

Terugvorderen
Het terugvorderen van onderzoekskosten is een toevoeging aan de bestaande maatregelen die zorgverzekeraars nemen tegen fraudeurs. Afgelopen jaar is 126 keer de zorgverzekering van een frauderende verzekerde of het contract met een zorgaanbieder opgezegd, 106 keer een natuurlijk persoon of rechtspersoon geregistreerd in het waarschuwingssysteem dat de andere zorgverzekeraars waarschuwt voor de fraudeur, en is 71 keer een verzoek gedaan aan een ketenpartner om een fraude via het bestuursrecht, strafrecht of tuchtrecht te aan te pakken. Daarnaast hebben zorgverzekeraars tuchtklachten ingediend tegen een huisarts en een apotheker. Dat leidde tot hun doorhaling in het BIG-register. Daardoor mogen de betrokken huisarts en apotheker hun vak niet meer uitoefenen. Het kan bij fraude met zorgverzekeringen behalve om zorgaanbieders ook gaan om verzekerden of om andere partijen, bijvoorbeeld PGB-bemiddelingsbureaus of opticiens.

Dossier fraude in de zorg
Zorgfraude is een structureel probleem dat de maatschappij jaarlijks veel geld kost. Het dossier bevat artikelen over frauduleuze praktijken, fraudebeheersing en foutieve declaraties.