Het declaratieverkeer in de Wmo tussen zorgaanbieders en gemeenten bleek begin dit jaar chaotisch te verlopen, omdat veel gemeenten dat nog niet hadden geregeld. De VNG heeft onlangs een handreiking gepubliceerd waarmee gemeenten en zorginstellingen het berichtenverkeer in de Wmo rond de inkoop, zorgadministratie en de levering van zorg vergaand kunnen standaardiseren. Waar mogelijk wordt zo veel mogelijk gebruikgemaakt van standaarden iWmo en iJw 2.0.

Drie uitvoeringsvarianten Wmo en Jeugdzorg

Gemeenten kunnen kiezen voor drie uitvoeringsvarianten: inspanningsgericht, outputgericht en taakgericht. Bij de inspanningsgerichte variant maken gemeenten en zorgaanbieders tariefafspraken per tijdseenheid. De gemeente wijst de zorg toe en maakt met zorgaanbieders afspraken welke zorg ze moeten leveren en hoeveel tijd ze daaraan mogen besteden. Bij de outputgerichte variant wijst ook de gemeente de zorg toe. Met zorgaanbieders wordt afgesproken welke zorg ze leveren, maar de zorgaanbieders bepalen zelf hoeveel tijd ze daarvoor nodig hebben. Bij de taakgerichte variant besteden gemeenten een deel van de uitvoering uit aan zorgaanbieders die hiervoor een zak met geld krijgen. De zorgaanbieders bepalen de toegang tot zorg.

Consequent uitvoeren

Als een gemeente voor een van de varianten heeft gekozen, is het de bedoeling dat er geheel volgens die methode wordt gewerkt. Door consequent de werkwijze te volgen die in een variant geldt, zal er minder maatwerk nodig zijn, is er sneller zicht op de uitgaven en zal er minder uitval van berichten zijn. Als gemeenten selectief gaan winkelen in de varianten, zijn deze voordelen lastiger te realiseren.

Voor de jeugd-ggz komt in het najaar een aparte variant.