Dat blijkt uit promotieonderzoek van gezondheidswetenschapper Louise Blume. Zij verdedigt haar proefschrift op 1 november 2017 in Tilburg.
Toezichthouder
Niet alleen is het aantal richtlijnen in de ziekenhuiszorg groot, ook vinden in hoog tempo wijzigingen plaats, blijkt uit het onderzoek van Blume. Ziekenhuisbestuurders zien vaak door de bomen het bos niet meer, terwijl ze wel worden aangesproken op hun verantwoordelijkheid voor de naleving van richtlijnen en andere kwaliteitseisen. Zij worstelen daardoor met vragen als: welke richtlijnen moeten voorrang krijgen en waar kan ik door de toezichthouder op worden aangesproken?
Echt toepassen
Louise Blume concludeert dat er behoefte is aan een infrastructuur voor het bijhouden en prioriteren van externe eisen. Want er blijkt geen centrale plaats te zijn waar alle richtlijnen worden ontsloten, waar versiebeheer plaatsvindt en van waaruit systematische communicatie over wijzigingen wordt gedaan. Verder adviseert ze om toezicht en handhaving te focussen op een beperkt aantal geprioriteerde kwaliteitseisen, die dan ook écht moeten worden nageleefd.
‘Ziekenhuisbestuurders zien … het bos niet meer, … worstelen …met vragen als: welke richtlijnen moeten voorrang krijgen …’ Daar bestaan toch tooltjes en methoden voor: compliance checkers, risico-beoordelingen, q-afdelingen? Enne, ben je daar niet bestuurder voor, om met beperkte informatie toch leiderschap te tonen? Dus: pas toe of leg uit (‘richtlijnaanpassing was niet bekend-beoordeeld-geprioriteerd’). Lekker aan het werk dus 🙂