Op basis van cijfers van het ministerie van VWS heeft het AD uitgerekend dat de premie voor minima weliswaar enorm is opgelopen, maar dat de zorgtoeslag – een tegemoetkoming in de kosten – voor deze groep met een kleine portemonnee gelijk mee steeg. Een alleenstaande met een minimumloon was afgelopen jaar gemiddeld 446 euro kwijt aan de zorg. In 2005, net vóór de invoering van het huidige zorgstelsel, was dat nog 544 euro per jaar. Chronisch zieke mensen met een minimuminkomen, die in 2016 het verplichte eigen risico van 385 euro totaal opsoupeerden door hun aandoening, zijn er in al die jaren per saldo enkele tientjes op vooruit gegaan.
Stijging zorgkosten
Ook dit jaar zullen de zorgkosten voor mensen met het minimumloon van 1.550 euro bruto per maand lager zijn (464 euro op jaarbasis) dan destijds, laat het departement desgevraagd weten. Opmerkelijk, omdat partijen als 50Plus en de SP tijdens de verkiezingscampagne steeds zeggen dat de lage inkomens lijden onder het opgelopen eigen risico en de gestegen premie de laatste jaren. Regeringspartij VVD pocht er juist mee dat de stijging van zorgkosten is ingedamd onder het liberale bewind.
Iets hogere inkomens
Vooral sinds in 2013 het eigen risico omhoog schoot van 220 euro naar 350 euro per jaar, worden mensen met een minimumloon financieel behoorlijk geholpen door de overheid; afgelopen jaar met gemiddeld zo’n 1.000 euro aan zorgtoeslag. Het addertje onder het gras: bij de iets hogere inkomens loopt de zorgtoeslag razendsnel terug. Dat levert een heel ander kostenplaatje op.
Modaal
Zo is de premielast voor een gezin met een modaal inkomen (37.000 euro per jaar) tussen 2004 en 2012 gestegen met 84 procent, oftewel ruim 800 euro op jaarbasis. Een woordvoerder van VWS laat daarover aan het AD weten dat ‘nooit onder stoelen of banken is gestoken’ dat de uitgaven aan zorg de afgelopen jaren zijn opgelopen.
Mooi bericht van het AD, een beetje historisch besef kunnen we wel gebruiken met het geroeptoeter over eigen risico en genationaliseerd zorgfonds als walhalla .
Dit neemt niet weg dat de beleving van een tegemoetkoming via de loonbelasting (zorgtoeslag ter compensatie van het ER voor de lage inkomens) bij deze burgers kennelijk helemaal losgeslagen is van dit doel.Dat geeft beleidsmakers te denken over de effectiviteit van dit soort goed bedoelde regelgeving.
Maar politieke partijen, die precies weten hoe dit zit, en toch op campagne gaan met hun oplossing voor de gestegen lasten van de laagste inkomens door het toegenomen eigen risico doen, belazeren de kluit.