Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

‘Zorgverzekeraars realiseren zich niet dat ze veel psychiaters in hun eer krenken’

Carina van Aartsen is redacteur bij Zorgvisie, Skipr en Qruxx. Ze schrijft over alle sectoren van de zorg, maar vooral over de ouderenzorg en eerste lijn. Omdat daar nu de grootste uitdagingen liggen: voor de zorg zelf maar ook voor de samenleving. Als aandachtsgebieden heeft zij de thema´s: governance, zorgverzekeraars en financiën.
Psychiater Damiaan Denys, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie, vindt dat er meer begrip moet komen voor de professionele autonomie van de psychiaters.
NVvP, Damiaan Denys, zorgverzekeraars
Damiaan Denys. Foto: Paul Tolenaar

Denys heeft de onderhandelingen gevoerd over het hoofdlijnenakkoord ggz, namens de NVvP. In een interview met Zorgvisie vertelt hij over de autonomie van de psychiater en positie van de psychiaters in het zorgveld. De NVvP had eigenlijk geen handtekening willen zetten onder het akkoord, maar deed dat toch: ‘We kunnen alleen maar iets veranderen als we blijven meedoen.’

Psychiaters

De NVvP vindt dat psychiaters te weinig erkenning krijgen. ‘Er zijn psychiaters in ggz-instellingen die helemaal niet meer worden betrokken bij diagnostiek. De psychiater wordt pas later in het traject ingeschakeld omdat hij nu eenmaal duurder is. Daardoor ontstaan twee problemen: je loopt het risico dat patiënten de verkeerde diagnose krijgen en dat psychiaters denken: wat zit ik hier nog te doen?’ Ook ervaren psychiaters de druk van zorgverzekeraars als zeer onaangenaam, zegt Denys: ‘De problematiek in de psychiatrie is zwaar en de prognoses zijn somber. Er zijn weinig behandelingen in de psychiatrie waardoor je volledig geneest. Zorgverzekeraars willen de goedkoopste behandelingen eruit pikken en verzinnen daarom een eenvoudige, maar irreële, klinische werkelijkheid. Men houdt er geen rekening mee dat resultaten moeilijk zijn te meten omdat verbetering niet eenduidig is.’

Hoofdlijnenakkoord ggz

Denys stelt zich kritisch op ten aanzien van de insteek van het hoofdlijnenakkoord ggz. ‘We kregen de indruk dat men uitsluitend wilde redeneren vanuit het sociale domein, vanuit het idee dat het wel goed komt als iemand maar goed wordt opgevangen in de wijk, een huis heeft, kan werken, geïntegreerd is. Maar in ons vakgebied heb je drie domeinen die niet zonder elkaar kunnen. Je hebt naast het sociale domein het psychologische domein: emoties en gedrag die je kunt beïnvloeden met psychotherapie. En het medische domein waarin psychische klachten uiteindelijk een somatische oorzaak kunnen hebben. De psychiater is uniek omdat hij door zijn jarenlange opleiding en ervaring precies kan inschatten in welk domein de behandeling het best kan plaatsvinden.’

Lees het interview (alleen voor premiumlezers).

Carina van Aartsen is redacteur bij Zorgvisie, Skipr en Qruxx. Ze schrijft over alle sectoren van de zorg, maar vooral over de ouderenzorg en eerste lijn. Omdat daar nu de grootste uitdagingen liggen: voor de zorg zelf maar ook voor de samenleving. Als aandachtsgebieden heeft zij de thema´s: governance, zorgverzekeraars en financiën.

1 REACTIE

  1. Denys strijdt (terecht) voor de eer van zijn vakgenoten, door te zeggen, dat alleen een volledige medische studie voorafgaand aan deze specialisatie het oorzaak gevolg verhaal zuiver in beeld kan houden. Of “had kunnen houden”? Er loopt dan ook van alles uit de hand op het gebied van geestelijk welbevinden van een niet meer te overzien aantal mensen in de geïndustrialiseerde wereld, doordat we juist geen van allen het oorzaak gevolg verhaal van verlies mentale weerbaarheid nog kennen. De preventie is foetsie, een belangrijk hygiëneveld is leeggeraakt. Als kinderen niet begeleid worden in hun lichamelijke opvoeding naar een gezonde anatomie ( houding, uitlijning skelet) en functionaliteit( gelijkmatige kracht, flexibiliteit en gezonde beweeg- en looppatronen)dan ontwikkelen ze geen zelfvertrouwen in hun lichaam en blijft door onderontwikkeling van het van bewegen afhankelijke neurohormonale apparaat hun veerkracht en weerbaarheid tegen “stressoren” ook onder maat. De neurotransmitterhuishouding is bij de nu opgroeiende generaties insufficiënter dan ooit, zodat het aantal te dragen “rugzakjes” hun belastbaarheid ver overschrijdt. Als de medische basisstudie zo goed gebleven was, als dat hij 60 jaar geleden nog was in Nederland ( in België bleef de structuur van deze studie veel langer, misschien nog steeds goed) dan hadden de dokters het nu oplopende wantrouwen ( door wie dan ook geuit) niet verdiend. Het oorzaak-gevolg verhaal tussen zitten-minder bewegen tijdens de groei en een onbedwingbaar aantal Zivilizationskrankheiten ( van rugpijn tot depressie) is dus bij te sturen, maar alleen echt goed bij de jongste generatie, als dit goed en breed wordt opgepakt. De (para-)medische opleidingen kunnen deze kennis uit de klassieke Functionele Anatomie , biomechanische samenhang vorm en functie( da Vinci) , ooit door Orthopedische kennis en (heil-)gymnastiek effectief in de Volksgezondheid gebracht weer gaan terughalen. De volledige verschotting tussen “specialisaties”, die de “Zorg”duurder en juist insufficienter maakt moet via de medische basisvakken weer worden afgebroken. Houding als begrip uit twee domeinen ( posture and attitude) hoort weer gezond te worden aangeleerd.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.