Papieren tijger

De HKZ-norm is slechts een papieren tijger die niet garant staat voor transparantie en kwaliteitsverbetering. Instellingen verkrijgen de norm zodra ze interne processen en organisatiestructuren op schrift stellen. Er wordt onvoldoende aandacht besteed aan de mening van stakeholders in de keten. Terwijl de norm zorginstellingen juist een schitterende kans biedt om de transparantie voor haar doelgroepen te vergroten.

Norm halen is noodzaak

De vercommercialisering en de marktwerking noodzaken instellingen er echter toe om aan de HKZ-norm te voldoen. Voor verzekeraars, (potentiële) cliënten en ketenpartners neemt het belang van (objectieve) (rang-)lijsten van de zorginstellingen toe. Instellingen die niet aan de HKZ-norm voldoen, verliezen het van organisaties die deze norm wel behalen. Dit heeft verstrekkende gevolgen voor de financieringsmogelijkheden en daarmee uiteindelijk het bestaansrecht van de zorginstellingen.

Structurele kwaliteitsverbetering

Zorginstellingen moeten eerst doordrongen raken van het belang van de HKZ-norm. De HKZ-norm moet geen doel op zich worden, maar een middel om te komen tot effectieve en structurele kwaliteitsverbetering. Alleen dan neemt de kwaliteit van zorginstellingen op lange termijn toe en zijn zowel managers als medisch specialisten in staat hun diensten naar een hoog niveau te tillen en daadwerkelijke kwaliteitsverbetering tot stand te brengen.

Managementtool

De verantwoordelijkheid voor de naleving en implementatie van de HKZ-norm moet daarom bij het management liggen. Op die manier wordt de norm een managementtool en kan de naleving van de structuren worden opgenomen in de organisatiedoelstellingen.

Door: Boris Hololtcheff, directeur van Medicore, een organisatie die gespecialiseerd is in secundaire processen binnen zorginstellingen.