Dat ligt inderdaad boven de reële kostprijs van deze individuele verrichting. Daarom kunnen behandelaars er ook voor kiezen om bij een dergelijke simpele ingreep alleen een consult te registreren: kosten rond de 150 euro. Het hogere tarief van 450 euro geldt alleen voor een operatieve verrichting. Je hoeft geen medisch specialist te zijn om te begrijpen dat het plakken van een wond geen operatieve ingreep is.

Gemiddelde prijzen

Het is inherent aan het stelsel dat we hebben ontwikkeld om de declaraties in de zorg te vereenvoudigen, de administratieve lasten zo laag mogelijk te houden én zorgaanbieders een faire prijs te geven voor het werk dat zij verrichten. Daartoe wordt gewerkt met gemiddelde prijzen, op basis van data en kosten die behandelaars zelf hebben aangeleverd. Ziekenhuizen onderhandelen met de zorgverzekeraars over de prijzen van de behandelingen die ze leveren. Per individuele behandeling kan dat betekenen dat de werkelijke kosten boven of onder de betaalde declaraties liggen, zoals ook de Volkskrant aantoonde. Maar onder aan de streep krijgt het ziekenhuis op basis van deze gemiddelde kostprijs een reële vergoeding voor het totaal aan geleverde zorg.

Welkome financiële prikkel

Voor de individuele patiënt is dat allemaal misschien wat minder boeiend. Die kan nu te maken krijgen met een relatief hoge rekening, die soms (deels) wordt verrekend met het eigen risico. Wanneer we dat onterecht vinden, moeten we kijken of we dit uit het systeem kunnen halen. Maar misschien is het wel een weliswaar onbedoelde, maar toch welkome financiële prikkel aan burgers om voor eenvoudige verrichtingen niet naar een seh-post te gaan. De huisarts is een goedkoper en kwalitatief gelijkwaardig alternatief. Want zorg op de seh is nou eenmaal duurder dan zorg op een huisartsenpost. Overigens moeten we ook concluderen dat de triage door de huisartsenposten in de ziekenhuizen blijkbaar niet goed werkt, aangezien patiënten toch onnodig vaak op de spoedeisende eerste hulp terechtkomen.

Wellicht kan het huidige declaratiestelsel er wel voor zorgen dat de soms te vanzelfsprekende gang naar een veel te dure behandelaar wordt ontmoedigd.

Meer kostenbewust

Voor de betaalbaarheid van de zorg is het absoluut noodzakelijk dat ook patiënten meer kostenbewust zijn en zich realiseren dat verkeerde keuzes tot onnodig hoge kosten kunnen leiden. Het eigen risico is daarvoor een stok achter de deur. Zeker in de grote steden blijft de seh voor grote groepen mensen een onweerstaanbare magneet, zelfs wanneer daar medisch gezien geen enkele noodzaak voor is. Ziekenhuizen zelf hebben de verantwoordelijkheid mensen daarop te wijzen. Ook dat draagt eraan bij dat patiënten zich bewuster worden van de financiële consequenties van hun onnodig dure zorgkeuzes.

Afremmen

Het afremmen van het beroep op de seh voor eenvoudige verrichtingen is medisch volkomen verantwoord. En voor de patiënt financieel zelfs gunstiger. Immers: bij een bezoek aan de huisarts blijft het eigen risico ongemoeid en komen patiënten niet voor onaangename financiële verrassingen te staan. En hoeven wij via onze verzekeringspremies niet allemaal de rekening van individuele patiënten te betalen die zich eigenlijk bij het verkeerde loket melden. Het afremmen van onnodig seh-bezoek is uiteindelijk in ons aller belang.

Merit Boersma,

senior adviseur pa/pr, DBC-Onderhoud