Niets nieuws, zou je denken. Wisten we allang. Wel nieuw is dat de artsen dit nu massaal toegeven.

In een anonieme enquête weliswaar, van hun eigen Vereniging voor Arts en Auto, maar toch kun je dit als vooruitgang zien.

Fouten en foutjes

Het begint met bewustwording. Bijna alle huisartsen en driekwart van de medisch specialisten zegt wel eens een fout te hebben gemaakt. Jammer genoeg vroeg de VvAA niet of het om een ernstige fout ging. Een klein foutje geeft wat gemakkelijker toe dan een operatie die de dood tot gevolg heeft. Artsen zijn ook maar mensen.

Schade

Maar toegeven moet wel. Patiënten hebben recht op begrip en excuses, waar mogelijk. Iedereen die wel eens het ‘slachtoffer’ is geweest van een medische fout, weet hoe frustrerend het kan zijn om te proberen je gelijk te halen of er op zijn minst achter te komen wat er precies is gebeurd. Dat blijkt niet eenvoudig. Bij de meeste behandelingen zijn meerdere professionals betrokken. Op elk willekeurig moment in dat proces kan iemand iets verkeerd doen waardoor uiteindelijk een patiënt schade ondervindt. Een goede zorgverlener investeert tijd in onderzoek naar en afhandeling van fouten. En leert daar en passant zelf van.

Begrip

Hoewel het er door alle media-aandacht voor medische missers soms niet op lijkt, is op dit vlak wel vooruitgang geboekt. Steeds meer artsen gaan het gesprek aan met hun patiënt en bieden eerlijk excuses aan. Natuurlijk gaat dit patiënten die een fout aan den lijve ondervinden, vaak te langzaam. Positief in het VvAA-onderzoek is ook dat de artsen vragen om meer aandacht in de opleiding voor communicatie over fouten met patiënten. Ik zou zeggen: begin met begrip

tonen voor de patiënt. Aan de andere kant zullen patiënten zich moeten realiseren dat

er een eind komt aan de afhandeling van klachten. Blijven hangen in wrok helpt niemand.

Zowel de patiënt als de dokter moet verder. Daar kunnen ze elkaar mee helpen. (Zorgvisie-Carina van Aartsen)