Het bestuur en toezicht van zorgaanbieders staat onverminderd in de belangstelling van politiek en maatschappij. Die belangstelling vertaalt zich komend jaar in nieuwe wet- en regelgeving, die bewustzijn en voorbereiding vragen van zorgaanbieders. Advocaat Bas van Schelven schetst in dit verband de drie belangrijkste ontwikkelingen voor 2025.

Bestuurders en managers, kom uit je kantoor en ga naar de werkvloer. Vraag advies aan je medewerkers, want daar zit de echte kennis.

IZA-partners willen preventie als onderdeel van zorg, maar het betaalsysteem biedt geen ruimte. Daarmee staan diverse leefstijlzorgloket-initiatieven op omvallen. Onbegrijpelijk, menen de initiatiefnemers van negen ziekenhuizen.

Mijn man ging voor een routineoperatie naar het ziekenhuis (nieuwe heup). Een belangrijk deel van onze seniore vrienden en kennissen bleek dezelfde operatie al te hebben ondergaan. Met op zak een unaniem enthousiasme over het resultaat van de operatie, togen we vroeg in de ochtend naar het ziekenhuis. Ik mocht er bij zijn totdat hij zich moest omkleden voor de OK. Immers, ik was beoogd mantelzorger.

De oplossing voor de wachtlijsten in de ggz ligt niet in nóg meer onderzoek naar werkdruk en de administratieve lasten, maar in daadwerkelijke veranderingen in het beleid, betoogt Jean-Paul Essers. Hij vraagt het kabinet om concrete verbeteringen, gericht op preventie en gestoeld op vertrouwen.

Per 2025 is de restitutiepolis verdwenen. Deze herintroduceren, zoals her en der wordt bepleit, is geen optie, betogen Marco Varkevisser, Erik Schut en Wynand van de Ven. Het zou symptoombestrijding zijn met juist een averechtse werking en de onderliggende problematiek ongemoeid laten.

Een jaar of acht geleden was ik, Marcel Canoy, voorzitter van Longkanker Nederland. Een hele nieuwe wereld ging voor mij open. Wel een bijzondere wereld. Ik zag bevlogen vrijwilligers samenwerken met toegewijde professionals. Maar ik heb ook nog nooit een wereld meegemaakt waar zoveel gedoe en kinnesinne was.

De arbeidsmarkt herbergt een aanzienlijke ‘stille reserve’ van potentiële zorgmedewerkers, groter dan het huidige tekort. Het bewegen van deze mensen om deels (weer) in de zorg aan de slag te gaan is mogelijk, betogen Frits van Merode, Wim Groot en Melline Somers, maar “het vraagt een complexe en langdurige inspanning van alle zorgpartijen. En geld doet ertoe.”

Drukken gemeenten op de stopknop van het zorgakkoord? Manager platform sociaal domein Wietske Veltman vraagt zich af of partijen de ruimte benutten het zo te organiseren dat zij samen het verschil kunnen maken. "Want help, wat hébben we het lastig gemaakt!"