Het kwam als een totale verrassing. Op haar 21^e kreeg Fien Vermeulen de diagnose Non-Hodgkin Lymfoom: kanker van het bloed- en lymfestelsel. Ze kon nog net aan de dokter vragen ‘Wat is een OK?’, voor ze erheen gereden werd. Haar lichaam zat ‘vol kanker’ en ze moest direct geopereerd worden.

Jongeren met kanker

Dit gebeurde in november 2012. Na de operatie kreeg Vermeulen chemotherapie gecombineerd met immunotherapie, een behandeling die de afweerreactie tegen kankercellen stimuleert. “Ik zat  in die tijd altijd tussen de ouderen. Als ik met mijn moeder op een afspraak kwam, dachten mensen steevast dat zij de patiënt was.”

Om met jonge lotgenoten te kunnen praten, vond ze een praatgroep voor jonge kankerpatiënten. “Het was alles wat je ervan verwacht: praten, thee met koekjes, huilen en lachen. Die groep heeft heel veel voor me betekend.”

Niet de oude

In april 2013 werd ze schoon verklaard. Niet snel daarna kwam de tweede slag: verwerken wat er was gebeurd. “Daar had ik in de eerste maanden totaal geen ruimte voor gehad”, aldus Vermeulen. “Ik was alleen maar bezig geweest met overleven: positief blijven, geloven in herstel en alle negatieve, angstgedachten onderdrukken. Ik weet dat een keer in de spiegel keek. Ik wist best dat ik kaal was. Maar zag toch een kop vol blonde krullen. Door het PTSS dissocieerde ik van de wereld. Ik dacht dat ik gek geworden was.”

Haar toenmalige vriend schakelde direct de psycholoog in en ze kreeg EMDR-therapie. Vermeulen: “Na twee weken ging het gelukkig al een stuk beter, al duurde het maanden voor ik helemaal de oude was.”

Bekende Nederlander

Terwijl ze opknapt, pakte Vermeulen stukje bij beetje ook haar leven, werk en passie weer op. En vooral haar journalistieke carrière. Ze had ‘geen geduld meer om eerst bij de regionale oproepen aan de slag te gaan voor ze de overstap maakt naar de landelijke’. Ze solliciteerde als nieuwslezer bij radiozender Qmusic en werd aangenomen. “De baan waar ik nog niet over durfde te dromen.”

Van een kankerpatiënt die hele dagen ziek in bed lag bij haar ouders, veranderde ze in een Bekende Nederlander. Ze ontdekte verborgen talenten, werd naast nieuwslezer ook medepresentator en maker van de ochtendshow en in de zomer van 2018 deed ze mee met het RTL-programma Expeditie Robinson.

Boek

Daar, midden in de spotlight maar ontdaan van alle prikkels, nieuws en haar mobiel, besloot ze te doen was iedereen om haar heen al jaren riep. Ze ging een boek schrijven over wat ze had meegemaakt. Het boek Het regent zonnestralen verscheen in september 2020 en heeft nu al een vierde druk.

Persoonlijke kant

Het boek is voor Vermeulen onder andere belangrijk om zorgverleners  de persoonlijke kant van een ziekbed te laten zien. “Die hebben in hun dagelijks werk weinig tijd om erbij stil te staan, maar het grootste deel van de tijd zit een patiënt thuis. Hij of zij moet dealen met wat er allemaal gebeurt. Ik hoop dat ze mijn verhaal tot zich kunnen nemen en op die manier een inkijkje kunnen krijgen in dat minder zichtbare deel van het herstel. Dat maakt de zorg alleen maar beter.”

Zachte stoelen

Al enkele jaren houdt ze zich actief bezig met het verbeteren van de patiëntenzorg. Ze scheef columns voor het Meander Medisch Centrum  in Amersfoort (‘haar ziekenhuis’) over haar herstelproces. Ook zat ze in het bestuur van de Stichting Vrienden van Meander Medisch Centrum. Deze stichting verzamelt geld om het ziekenhuis een fijne plek te maken voor patiënten.

“Zat ik daar tussen de bobo’s. Hilarische types, maar de meesten van hen zijn geen patiënt”, vertelt Vermeulen, glimlachend als ze terugdenkt aan de vergaderingen. “Zij hielden zich bezig met grote processen, terwijl ik allerlei kleine dingen aandroeg. Zoals de stoelen in de wachtkamer van de radiologie. Het is heel fijn als die zachte bekleding hebben. En als je niet naar buiten kunt, is het fijn als er binnen plekken zijn waar je tussen de planten kunt zijn. En dat er slaapbanken zijn op de IC’s voor ouders wiens kind daar ligt.”

Mooie dingen

Vermeulen heeft volop voorbeelden van mooie dingen die zorgverleners tijdens haar ziekte deden. Die deelt ze graag. “Blijft bijvoorbeeld al je goede tips herhalen. Blijf zeggen ‘let op jezelf’, ‘neem je rust’ en ‘blijf praten over je emoties’. Een patiënt kan misschien één zo’n tip een week onthouden. Dus als je die een week, maand of jaar later weer herhaalt, kunnen ze er ook  echt iets mee. “