Bart Kiers schrijft zowel over cure als care. Zijn aandachtsvelden zijn de ziekenhuizen, medisch specialisten, wijkverpleging en ouderenzorg.
De vergaande regionale samenwerking die minister Hugo de Jonge van VWS dichterbij wil brengen met de contourennota is nog ver weg. VWS lanceert eerst een brede discussienota over herijking van het zorglandschap. Die moet behalve intensievere regionale samenwerking meer preventie en innovatie brengen.
VWS: leg verantwoordelijkheden van zorgverzekeraars, zorgkantoren, gemeenten en zorgaanbieders ten aanzien van de totstandkoming van de regiobeelden vast te leggen in wet- en regelgeving.
Lentis GGZ, het Forensische Psychiatrisch Centrum dr. S. van Mesdag en Dignis (ouderenzorg) worden drie aparte organisaties in de vorm van stichtingen. ‘Er was te weinig focus’, vindt interim-bestuurder Roel Verheul: ‘In het bedrijf ging het onvoldoende over onze cliënten en de kwaliteit van de zorg. Toen ik hier een jaar geleden kwam, zag ik een verweesd concern. Het had alle kenmerken van een verwaarloosde organisatie: in de top en op de werkvloer.’
Orthopeden, neurologen en anesthesiologen van het Maastricht UMC+ zien in de Stadspoli patiënten met lagerugklachten. De aanpak leidt tot tevredenheid en minder kosten.
2 REACTIES
een beetje veranderen gaat niet helpen, kost een boel en levert niets op. De tijd is rijp: veel disruptie : echt transformeren met moedige leiders en professionals die eigen belang niet meer voorop stellen maar het belang van de patiënt en cliënt en een overheid die durft om te denken.
Dit is een ‘beheersconstructie’ en niet een ‘zorgconstructie’ die uitgaat van zorgtrajecten die dwars door de verschillende wetzones lopen. Dit 10 beleidsopties zijn beschreven vanuit een eendimensionale ambtelijke benadering, die niet gaat werken. Het is ook niet handig om te spreken van ‘preventie’ maar hoe je de actieve burger/patiënt goed geïnformeerd later met redelijke kennis van zaken zorgkeuzes kunt laten maken. En niet pas op het moment van ziekte.
een beetje veranderen gaat niet helpen, kost een boel en levert niets op. De tijd is rijp: veel disruptie : echt transformeren met moedige leiders en professionals die eigen belang niet meer voorop stellen maar het belang van de patiënt en cliënt en een overheid die durft om te denken.
Dit is een ‘beheersconstructie’ en niet een ‘zorgconstructie’ die uitgaat van zorgtrajecten die dwars door de verschillende wetzones lopen. Dit 10 beleidsopties zijn beschreven vanuit een eendimensionale ambtelijke benadering, die niet gaat werken. Het is ook niet handig om te spreken van ‘preventie’ maar hoe je de actieve burger/patiënt goed geïnformeerd later met redelijke kennis van zaken zorgkeuzes kunt laten maken. En niet pas op het moment van ziekte.