Bart Kiers schrijft zowel over cure als care. Zijn aandachtsvelden zijn de ziekenhuizen, medisch specialisten, wijkverpleging en ouderenzorg.
De vergaande regionale samenwerking die minister Hugo de Jonge van VWS dichterbij wil brengen met de contourennota is nog ver weg. VWS lanceert eerst een brede discussienota over herijking van het zorglandschap. Die moet behalve intensievere regionale samenwerking meer preventie en innovatie brengen.
VWS: leg verantwoordelijkheden van zorgverzekeraars, zorgkantoren, gemeenten en zorgaanbieders ten aanzien van de totstandkoming van de regiobeelden vast te leggen in wet- en regelgeving.
De coronacrisis laat zien dat er qua samenwerking binnen ons zorgstelsel veel meer kan dan ooit voor mogelijk werd gehouden. ‘We moeten het stelsel niet radicaal overhoop halen. Maar we moeten het wel beter laten werken’, vindt oud-zorgbestuurder Wouter Bos.
Evelyn Finnema is de nieuwe Chief Nursing Officer op het ministerie van VWS. ‘Ik zal proberen de positieve lijn voort te zetten op zeggenschap en de imagoverbetering doorzetten. Verpleegkundigen en verzorgenden doen er echt toe!’
2 REACTIES
een beetje veranderen gaat niet helpen, kost een boel en levert niets op. De tijd is rijp: veel disruptie : echt transformeren met moedige leiders en professionals die eigen belang niet meer voorop stellen maar het belang van de patiënt en cliënt en een overheid die durft om te denken.
Dit is een ‘beheersconstructie’ en niet een ‘zorgconstructie’ die uitgaat van zorgtrajecten die dwars door de verschillende wetzones lopen. Dit 10 beleidsopties zijn beschreven vanuit een eendimensionale ambtelijke benadering, die niet gaat werken. Het is ook niet handig om te spreken van ‘preventie’ maar hoe je de actieve burger/patiënt goed geïnformeerd later met redelijke kennis van zaken zorgkeuzes kunt laten maken. En niet pas op het moment van ziekte.
een beetje veranderen gaat niet helpen, kost een boel en levert niets op. De tijd is rijp: veel disruptie : echt transformeren met moedige leiders en professionals die eigen belang niet meer voorop stellen maar het belang van de patiënt en cliënt en een overheid die durft om te denken.
Dit is een ‘beheersconstructie’ en niet een ‘zorgconstructie’ die uitgaat van zorgtrajecten die dwars door de verschillende wetzones lopen. Dit 10 beleidsopties zijn beschreven vanuit een eendimensionale ambtelijke benadering, die niet gaat werken. Het is ook niet handig om te spreken van ‘preventie’ maar hoe je de actieve burger/patiënt goed geïnformeerd later met redelijke kennis van zaken zorgkeuzes kunt laten maken. En niet pas op het moment van ziekte.