Ik geloof dat het begrip workaholics hier niet helemaal goed wordt begrepen. Dat iemand geen workaholic is wil niet zeggen dat iemand niet betrokken is, geen overuren maakt of geen harde werker is. Het wil enkel zeggen dat iemand onnodig veel uren maakt en veel bezig is met zijn/haar werk.

“gevalletje sociale psychologie ” ? Blijkt over een tijdje weer een onzinonderzoek te zijn. Managers zijn niet betrokken en zien daarom al gauw hun activiteiten als werk; hulpverleners zijn betrokken en zeuren waarschijnlijk minder dan managers en worden daarom niet gezien als harde werkers. Echt een bericht om op de site van zorgvisie te zetten. Daarmee wordt bij de lezende managers de indruk gewekt dat ze harder werken dan de hulpverleners.

de verpleging werkt veelal in teamverband op vaste diensttijden. Je geeft veel van jezelf weg tijdens je werk en na de dienst is het tijd om op te laden. Daarnaast blijven alle verpleegkundigen langer wanneer dit nodig is of zij komen op hun vrije dag toch werken wegens een zieke collega of een hoog patientenaanbod of zorgvraag. Deze inzet op vrije dagen vergt veel organisatie thuis want veelal moeder van kinderen waarvan de vader full time werkt. Petje af voor de inzet van verpleegkundigen/verzorgenden

Workaholisme is het hoogst in de landbouw, … – Nogal logisch: als onweer dreigt moet het hooi naar binnen. Nat is het niet op te slaan, dan krijg je hooibroei. En de aardappels in het water op de akkers laten staan is ook geen optie.
Zijn landbouwers daarom workaholics?

Hmmmm … Zou het niet eerder zo zijn, dat werkenden in de zorg niet snel iets als “workalcoholisme” zien omdat zij veelal toch nog (heel ouderwets) vanuit een roeping hun werk doen?
Ik weet vanuit mijn ervaring dat in vrijwel alle functies regelmatig (onbetaald) wordt overgewerkt in de ziekenhuizen; je kan nu eenmaal een patiënt niet laten vallen als een troffel omdat de fluit van 17:00 uur gaat.