Ondanks de groene golf in de zorg, blijft een fundamentele systeemverandering uit. Dat blijkt uit het nieuwe RVS-advies Te heet onder onze voeten. Via pakketkeuzes, een minder vrijblijvende Green Deal, wetgeving en normeringen kan de zorg de transitie naar een gezondere samenleving versnellen.
“Sinds mijn geboorte steeg de zeespiegel
Dit RVS-rapport bevat impliciet een fundamentele kritiek op de politieke, economische en ecologische inbedding van het zorgsysteem.
Het onderstreept de onhoudbaarheid van een op kostenoptimalisatie gerichte zorglogica, pleit voor radicale systeemtransities en herpositioneert gezondheid als collectief, ecologisch en rechtvaardigheidsvraagstuk.
Het is daarmee een belangrijk document binnen bredere systeemkritiek op de marktwerking in de zorg.
En een logisch vervolg op hun rapport ” met de stroom mee” uit juli 2023.
Het zou fantastisch zijn als ook onze samenleving met haar gekozen politici tot de overtuiging komt, dat al die, vaak nutteloze, energie die we opgebruiken, onze gezondheid en dus onze samenleving schaden. En dat er heel veel tandjes afkunnen. Zelfs de Zorg begon zich moneydriven en techdriven te ontwikkelen, waardoor ze voorzorgkennis liet verdwijnen.
Het laat echter onverlet, dat we vanaf de Mammoetwet alle kennis over gezond laten groeien en gezond opvoeden van de kinderen, zoals breed vastgelegd in wat we in Europa de Gezondheidsleer of Hygiëneleer noemden hebben laten verdwijnen. Jonge ouders hebben weinig of geen kennis meer, hoe je baby’s, peuters en kleuters fysiek tot het ontwikkelen van een gezonde anatomie en bewegingsoptimalisatie kunt krijgen. De arts Montessori e.a. opvoeders en artsen (hygiënisten) maakten het duidelijk, dat ook het leervermogen en de gedragsvorming (nu neurocognitieve gezondheid geheten) van die goede lichamelijke ontwikkeling afhankelijk zijn. En als dan in het Onderwijs diezelfde doelstellingen niet meer onderkend en praktisch uitgedragen worden in al haar begeleiding, dan kunnen we de brede ongezondheid onder de jeugd (o.a. VerweyJonkerInstituut rapport 2019, maar nu duidelijk de losgeslagen “neurodiversiteit” en blessureaantallen) niet langer aan de grote boze vervuilende buitenwereld wijten. Het is de hypokinesie en dat vele zitten (onderuitgezakt, ingezakt) waar onze kinderen geen goede gezondheid kunnen opbouwen. We falen als opvoeders, de overheid als “derde ouder” erbij. We zouden ons op de Scandinavische en enkele ex-Warschaupact landen kunnen richten om die opvoeding naar gezondheid weer op te pakken. Dat gaat veel zorgkosten schelen.