Slordige patiënten????? Slordige voorschrijvers! Ana heeft gelijk, het is vaak onbegrijpelijk voor patiënten, als ze naar huis gaan lopen ze wat medicatie betreft met grote vraagtekens in hun ogen, niet te verwarren met de dollartekens in de ogen van de farmaceutische industrie, veel te grote verpakkingen en toch nog steeds onduidelijke bijsluiters. Met de kennis van zaken van de apothekersassistenten is het ook droef gesteld soms, en de apotheker blinkt vaak van afwezigheid. De artsen hebben geen tijd, of nemen die niet en wij doen ons best, maar time is money zegt mijn baas!

Jeetje Ria, je bent me net voor! Ludiek hé? Betere uitleg….. nu, het kan zijn dat het iets helpt bij mondige patiënten, maar dan moet het wel uitleg worden over wat men slikt en waarom de hoeveelheid en niet alleen “drie blauwe en twee witte”! Ik heb jarenlang de week-medicijndozen gevuld, met uitleg, telkens weer, maar dat duurt wel meer dan een half uur en er stond 15 minuten voor, de laatste keer. Die andere 15 minuten haal je er dan bij de volgende patiënt af. En wie gaat die voorlichting dan geven als wij het niet doen? De apotheek, die je doopceel licht ten overstaan van de andere klanten? De dokter, de specialist? In begrijpelijke patiëntentaal? De familie? Of krijgen de patiënten er weer een onleesbaar boekje bij met een door de zorgverzekeraar bekostigde bril? Het klopt er is veel verspilling en het zou een stuk efficiënter kunnen. Niet alleen wat geld betreft maar zeker wat betreft de effectiviteit. Met tijd voor één op één begeleiding wat medicatie betreftzouden veel patiënten zelfs beter kunnen worden van de medicatie, dat was het doel, toch? De niet voorschrijvende professionals doen hun best en de rest?

Is daarom in de thuiszorg de begeleiding door verpleging ten aanzien van de medicatie afgeschaft?