In 2008 maakten 1353 mensen een einde aan hun leven. In 2012 waren dat er 1753. Dat is een toename van dertig procent. Ruim tweederde van de sterfgevallen door zelfdoding betreft mannen. De stijging deed zich vooral voor onder Westerse allochtonen, in mindere mate onder autochtonen. Onder niet-westerse allochtonen bleef het zelfdodingscijfer stabiel.

Zelfdoding naar herkomst

Het zelfdodingscijfer voor Westerse allochtonen ligt de laatste tien jaar 8 procent hoger dan voor autochtonen. Met name onder mannen van Belgische herkomst en mannen en vrouwen van Duitse herkomst is het aantal zelfdodingen hoog. Mensen met een niet-Westerse achtergrond beroven zichzelf minder vaak van het leven. Voor niet-Westerse mannen liggen de zelfdodingscijfers 20 procent lager dan voor autochtone mannen, voor niet-Westerse vrouwen is dat zelfs 30 procent lager dan voor autochtone vrouwen. Binnen de groep niet-Westerse allochtonen bestaan wel grote verschillen naar herkomstland. Zo komt zelfdoding relatief weinig voor onder personen van Turkse en Marokkaanse afkomst. De cijfers voor mannen van Surinaamse afkomst zijn daarentegen hoger dan voor autochtonen.

Zelfdoding en leeftijd

Het geringe aantal zelfdodingen onder personen met een Turkse of Marokkaanse achtergrond is vooral te zien in de leeftijd van 45 tot 65 jaar. De sterfte door zelfdoding is op die leeftijden ruim drie keer zo laag als voor autochtonen. De relatief hoge zelfdoding voor personen van Belgische of Duitse herkomst is het meest uitgesproken bij personen die jonger zijn dan 45 jaar.