Ziekenhuizen en zorgverzekeraars klonteren samen. 

Partnership
Dat blijkt uit het toenemende aantal meerjarencontracten dat wordt afgesloten. Niet de contracten waarin ieder jaar toch weer de pxq opnieuw wordt bepaald, maar de ‘partnerships’, zoals ze het noemen. Een meerjaren-partnership is voor ziekenhuizen een populaire manier om het jaarlijkse contracteringscircus te vermijden. De overtreffende trap in partnerships is het groeps-meerjarencontract. Zo hebben de zeven Santeon-ziekenhuizen pas een driejarig contract afgesloten met CZ, Menzis en Multizorg voor borstkankerbehandelingen.

Voor wat….
Zo’n langdurig contract met een zorgverzekeraar zorgt voor bestuurlijke zekerheid. Maar daar vragen verzekeraars wel iets voor terug. Als tegenprestatie moeten de ziekenhuizen kwaliteitsverbetering aan kunnen tonen. Santeon-ziekenhuizen vergelijken hun resultaten met elkaar en analyseren hun werkprocessen. De drie zorgverzekeraars krijgen inzage in deze gegevens. In ruil daarvoor krijgen de ziekenhuizen drie jaar lang een vaste prijs voor hun behandelingen. Op de borstkankerzorg zit geen plafond: Als het de ziekenhuizen lukt de kwaliteit aantoonbaar te verbeteren, betalen de zorgverzekeraars het meerwerk. Op zich is dat al een prestatie van formaat van de ziekenhuizen, want bestuurder Engwirda van het Catharina Ziekenhuis gaf al aan dat de vaste prijs niet voor alle ziekenhuizen gunstig uit pakt.

Concurrentie
Kennelijk hebben de bestuurders hun raden van toezicht weten te overtuigen van het belang kwaliteitszorg te kunnen leveren. De ziekenhuizen hopen natuurlijk ook hun adherentie te vergroten. Als zij het beter doen dan de omliggende collega-ziekenhuizen, trekken zij patiënten aan. Bovendien hebben de collega-ziekenhuizen het nakijken: het is niet denkbeeldig dat de zorgverzekeraars hen korten op het borstkanker-budget. De verzekeraars rekenen er op dat de andere ziekenhuizen zich vervolgens specialiseren in andere takken van zorg. En zo ontstond er toch nog concurrentie.

Marktaandelen
Ziekenhuizen met een dominante zorgverzekeraar hebben het in partnership-opzicht gemakkelijker. Voor ziekenhuizen bij wie de marktaandelen van zorgverzekeraars elkaar niet zoveel ontlopen, zijn meerjarencontracten minder aantrekkelijk. De contracten die nu zijn gesloten, verschillen dusdanig van elkaar dat combineren moeilijk gaat. VGZ sluit zelfs het tekenen van meerjarencontracten met andere zorgverzekeraars uit. Deze zorgverzekeraar richt zich namelijk vooral op het schrappen van onzinnige zorg en kijkt daarmee naar het gehele zorgaanbod. Dat betekent dat het totale budget omlaag gaat. Zo’n werkwijze verhoudt zich niet met een contract waarin groei is afgesproken. Jan-Luuk de Groot zei het eerder al tegen in Zorgvisie-magazine: ‘Onze afspraken grijpen diep in op het volume van het ziekenhuis.’ VGZ zet zelf een club op, een alliantie, van ziekenhuizen die een meerjaren-partnership bemachtigen.

Groepsdruk
Pas echt interessant wordt het als een van de partners in een groepscontract zich niet aan de afspraken kan houden. CZ-bestuurder Joel Gijzen zei gisteren tegen Zorgvisie dat ‘ziekenhuizen in dat geval elkaar de hand moeten vasthouden’. Het is de vraag hoe blij de raden van toezicht daarmee zijn.