Van Voorden bedacht iets slims: de financiering van dagactiviteiten niet meer afhankelijk maken van individuele zorgindicaties – door hem ‘een soort p x q’ genoemd – maar deze fysieke plekken structureel (mede)-financieren vanuit de gemeente. Zo kan iedere Hilversummer die wil tuinieren, meubels maken of gewoon koffie drinken, daar gewoon heen. En ze zijn alle 34 te vinden op een overzichtelijke website.
Deze beweging van individuele indicaties naar algemene voorzieningen levert twee dingen op: simplificering en besparing. Van Voorden: “We hebben in plaats van tweehonderd inmiddels een aanbod van duizend plekken bij de dagactiviteiten terwijl de kosten in de Wmo gelijk blijven.”
Structurele financiering
Evengoed is het voor de gemeente Hilversum een investering. Van Voorden heeft gezorgd dat het geld daarvoor tot 2030 in de begroting is vastgelegd. Daarna hoopt hij op structurele financiering door het Rijk.
Meer mensen van zorg of ondersteuning voorzien met minder budget, met name om het medisch domein te ontlasten en zodoende de zorg houdbaarder maken voor de toekomst, door de p x q-bekostiging te vervangen door iets structurelers. Waar hebben we dat meer gehoord?
Precies, in de ziekenhuiszorg. Het heet ‘passende zorg’ en een van de zorgorganisaties die daar zeer bedreven in zijn, is Rivas in Gorinchem, moeder van het lokale Beatrix-ziekenhuis.
P x q
Laten we nu net Mariëlle Bartholomeus, bestuurder bij Rivas, gesproken hebben voor ons coverinterview. Bartholomeus – gewezen topvrouw van het jaar – heeft altijd in de geest van passende zorg geopereerd – vechtend tegen de nog altijd vigerende p x q-mores van het zorgstelsel. Helaas is Rivas die strijd aan het verliezen, zo vertelt ze in het interview. Na twee meerjarige contracten wordt het Beatrix sinds kort weer gefinancierd per zorgprestatie. Gewoon weer beloond voor productie in plaats van gezondheid, met alle verkeerde incentives vandien.
Wethouder Van Voorden gelooft in zijn missie: “Als wat wij doen inderdaad leidt tot een verschuiving van geïndiceerde zorg naar algemene voorzieningen, dan is dat een stuk voordeliger voor ons allemaal.”
Hij heeft gelijk natuurlijk. Maar het gat tussen gelijk hebben en gelijk krijgen is groot en hardnekkig. Daar kan Mariëlle Bartholomeus van meepraten.