Al enkele jaren achtereen staat Nederland aan de top van de Euro Health Consumer Index, maar ons land is ook een van de duurste.

Oude mensen in luiers, de geur van plas, bewoners die tandeloos op een anti-doorligbed liggen. Dat het ook anders kan, weten we wel, maar het is geen nieuws, dus niet zo interessant.

De brief van staatssecretaris Van Rijn van 24 april 2013 aan de Tweede Kamer over de Resultaten zorgoverleg is zondermeer uitdagend te noemen voor de toekomst van de langdurige zorg. Want dat in die sector moest worden ingegrepen, daar is vriend en vijand het over eens.

Openbare kwaliteitsinformatie stimuleert betere zorgverlening. In Singapore is men het daar echter niet mee eens.

Weldra kan geen zorgaanbieder meer fuseren zonder toestemming van de NZa.

Eindelijk is het er: het langverwachte zorgakkoord.

De FNV presenteert het verbod op nulurencontracten als een overwinning, maar instellingen zijn niet blij.

Technologische vondsten voor de ouderenzorg genoeg, maar beschikbaarheid alleen is niet voldoende.

Soms kiezen ernstig zieke patiënten voor een behandelbeperking als de behandeling niet zal leiden tot een betere kwaliteit van leven. Sommige behandelingen zijn wel levensverlengend, maar zo ingrijpend dat de kwaliteit van leven drastisch verslechtert. Bij hoogbejaarde patiënten kunnen bepaalde behandelingen te zwaar en te weinig zinvol zijn; ouders kunnen verdere behandeling van zwaar gehandicapte kinderen weigeren.

De netwerken in ziekenhuizen kraken regelmatig in hun voegen. Daar zijn verschillende oorzaken voor.