Congres Dilemma’s in de Wet zorg en dwang

De Wet zorg en dwang geldt inmiddels bijna twee jaar. Voor de ambulante praktijk vormt de wet en de toepassing een heel nieuw kader. Dit betekent dat zowel de praktijk als de organisatie vorm gegeven moet worden. Met 6 praktijktuinen is inmiddels ervaring opgedaan met de uitvoering van deze veelomvattende wet. Maar:

• Wat is nu de huidige stand van zaken?
• Hoe pak je het met de professionals aan?
• Wat is er nodig in de wijk en welke regionale verbanden kun je leggen?
• Hoe werkt de Wzd in de praktijktuinen ambulante zorg die opgezet zijn door Actiz?

Actiz projectmanager Marjolein Lotsy geeft zicht op aanpak, inrichting van organisatie en de diverse opgaven tot samenwerking tussen verschillende disciplines en domeinen.

Aansluitend heeft u de gelegenheid tot het stellen van vragen.

Binnen de Academische Werkplaats Ouderenzorg Limburg (AWO-L) wordt veel onderzoek gedaan naar het voorkomen en terugdringen van verschillende vormen van onvrijwillige zorg, zowel in het verpleeghuis als thuis. Inmiddels is bekend dat veertig procent van de mensen met cognitieve problemen die nog thuis wonen te maken krijgen met onvrijwillige zorg. Tijdens deze bijdrage krijgt u inzicht in de feiten en cijfers en leert u mogelijke valkuilen te herkennen.

De cliëntenvertrouwenspersoon ondersteunt elke cliënt, en/of diens vertegenwoordigers, die professionele zorg ontvangt en onder de Wzd valt. Een belangrijke taak want zij regelen de rechten van cliënten bij onvrijwillige zorg of opname. Wist u bijvoorbeeld dat de cliëntenvertrouwenspersoon altijd toegang heeft tot de cliënt? Zonder restricties? Tijdens deze bijdrage hoort u de ins- en outs over het werk van de cliëntenvertrouwenspersoon.

Aansluitend heeft u de gelegenheid tot het stellen van vragen.

Er is nog veel werk aan de winkel bij de implementatie en uitvoering van de Wzd; dat is de conclusie van de eerste evaluatie Wvggz en de Wzd. Het Trimbos-instituut heeft samen met het Amsterdam UMC (afdeling ethiek, recht en humaniora) de evaluatie uitgevoerd. Op basis daarvan zijn 70 aanbevelingen voor verbetering gedaan. Tijdens deze bijdrage hoort u de belangrijkste aanbevelingen, zowel gericht op de inhoud van de wet als op belangrijke randvoorwaarden.

Aansluitend heeft u de gelegenheid tot het stellen van vragen.

Er zijn allerlei manieren waarop we de kwaliteit van zorg kunnen borgen of verbeteren. Het formuleren van regels (zoals wetten of protocollen) is daarvan een van de meest fundamentele. De introductie van een regel levert altijd echter nieuwe vragen op, zoals: Hoe moet ik een richtlijn interpreteren in het geval van deze specifieke patiënt?, Wat moet ik doen als in mijn situatie protocollen conflicteren?, Hoe moet ik handelen als ik het idee heb dat het volgen van de regel tot minder rechtvaardige zorg leidt?

Vooral in complexe en moreel gevoelige vormen van zorg (bijvoorbeeld die waarbij vrijheid, autonomie, risico, en dwang en drang een belangrijke rol spelen), kom je er als professional daarom vaak niet ‘uit’ als je blind ‘de regels volgt’. Reflectie, zorgvuldig nadenken over wat je als professional te doen staat, blijft onmisbaar.

Tijdens de intervisie-sessie bespreken we in kleine groepen casuïstiek (afkomstig uit de groep zelf) waarin het toepassen van de Wzd dergelijke morele vragen opwerpt. We maken daarvoor gebruik van het Kernberaad, een eenvoudige methodiek die tijdens intervisiesessies gebruikt kan worden om morele vragen te adresseren.