Ruim 65.000 mensen zijn vorig jaar gestopt met het geven van bloed. Dat is zo’n vijftien procent van het totaal. Ook kwamen er aanzienlijk meer klachten binnen in 2007: 1450 tegen 21 in 2006. Het merendeel van de klachten ging over de hoge salarissen. Dat schrijft de landelijke donorklachtencommissie in haar jaarverslag.
Groot verloop
Vorig jaar werd bekend dat de driekoppige raad van bestuur van Sanquin gezamenlijk 800.000 euro verdiende. De bloedbank ontkent het verband tussen klachten van donoren en de tienduizenden uitschrijvingen van vorig jaar. Volgens Sanquin is er altijd zo’n groot verloop door bijvoorbeeld zwangerschap of verhuizing. (Zorgvisie – Annelies Vermeulen)
Lees ook:
Patiënt overlijdt na foute bloedtransfusie
Exorbitante salarissen in de ban
Topsalaris in de zorg: max. 220.000 euro
NVZD: ‘Geen sprake van 220.000 euro’
Ben altijd bereid om mijn O- te delen met mensen die het nodig hebben. En net zoals vele nederlanders wordt de collectebus ook goed gevuld. Maar in navolging van de de nederlandse hartstichting heeft ook Sanquin ervoor gekozen om zelf beter te worden van andermans ellende. Daarnaast zien we deze salarissen terug bij de rekening van onze zorgverzekeraars. Dit druist zo tegen mijn rechtvaardigheidsgevoel in dat ik na 12 jaar toch ermee stop.
Met zo’n salaris als de heren van de Raad van Bestuur/Toezicht hoeft Sanquin zich duidelijk geen zorgen te maken over een tekort aan finaciële middelen. Wellicht dat het vertrouwen van de donoren dan enigzins weer terugkomt als (minimaal) 50% van dit overigens belachelijke bedrag wordt gebruikt voor verder onderzoek en het vervangen van de apparatuur ini de verschillende donorcentra. Werkt dat niet, ga dan werken zoals ze in de VS doen. Geef geld voor het geven van bloed (ook dat moet geen probleem zijn als je 800.000 euro kunt vrijmaken voor bestuursleden).
Het moge inmiddels genoegzaam duidelijk zijn dat de Raad van Bestuur en Raad van Toezicht van Sanquin Bloedbank zich niets, maar dan ook letterlijk helemaal niets, gelegen laten liggen aan gevoelens die er in de samenleving in het algemeen en, in ons geval, bij bloed- en plasmadonoren in het bijzonder, leven op dit gebied. U kunt zoveel brieven schrijven als u wilt, het helpt niets. Bovendien houden ze u als bloed- of plasmadonor in een morele gijzeling, want u zou deze mensen overbodig kunnen maken door massaal uw verdere medewerking aan de bloedvoorziening te onthouden, maar daar dupeert u dan weer hulpbehoevenden mee en reken maar dat deze mensen weten dat u dat nooit zult doen…… in ieder geval, de meeste niet!! Kortom, het parasiteert heerlijk op uw intrinsieke motivatie om bloed of plasma te geven.
Waar ze wel gevoelig voor lijken te zijn is het in het openbaar aan de schandpaal worden genageld, want dat is niet echt lekker voor hun reputatie en ze zouden dan misschien uitgenodigd kunnen worden zich te verantwoorden en dat is iets waar ze beslist niet op zitten te wachten. Ik kan u dan ook alleen maar adviseren om zoveel als mogelijk de publieke opinie te mobiliseren middels kranten, radio en TV. Dat werkt wel en het houdt in ieder geval het debat gaande.
De enigste die zich wel inspannen om deze kwesties aan te pakken en zich zeer ernstige zorgen maken zijn de leden van de Landelijke Vereniging van Bloed- en plasmadonoren (LVB).