Wat betekent dit nieuwe systeem concreet?

“Concreet organiseren we een gezamenlijk transmuraal traject rondom de zorgvraag van een patiënt waarin zowel hij als de zorgverlener in elke stap de informatie krijgt die hij nodig heeft. Dat noemen we een transit, een TRANsmuraal Situatie-georiënteerd Integratie Traject. Hierin werken alle zorgverleners transparant en geïntegreerd met elkaar samen; van de eerste- tot idealiter de derde lijn maar ook eventueel met nulde lijn en paramedici. Zorgverleners kunnen precies van elkaar zien wat ze doen en door transparante zorgafspraken maken we het overdragen van zorg makkelijker en gestroomlijnder. De patiënt betrekken we actief met informatie, waardoor zijn zelfredzaamheid toeneemt, de medische zorgvraag daalt en we de zorg kunnen ontlasten. Samen met de regionale huisartsen stellen we als KNO-afdeling nu voor 5 KNO-hulpvragen Transits samen en integreren we de zorgverlenersinformatie in het systeem. Zo werk je vanuit je normale werkproces.”

Heeft u een voorbeeld?

“Kinderen met een bloedneus. De ouders bellen de huisarts die hen zegt thuisarts.nl te raadplegen. Als dat niet goed gaat, komt het kind toch bij de huisarts die het naar ons toestuurt, waar we hele simpele dingen vragen: aan welke kant zit het en heeft u al gezalfd en gespoeld. In de helft van de gevallen is dat niet goed gebeurd. In de tweede lijn hebben we instructiefilmpjes en informatie waar je zalf kunt kopen, hoeveel dat kost en hoe vaak je het aanbrengt inclusief video. Maar als in een Transit de huisarts en de KNO-arts samen bespreken wanneer de patiënt welke informatie nodig heeft, dan blijkt dat al te zijn op het eerste moment dat ouders de huisarts bellen. Tweedelijns informatie gaat dan helemaal naar het begin van het traject toe. Dat de informatie afkomstig is van de huisarts en de KNO-arts gezamenlijk zorgt voor vertrouwen bij de patiënt. Ook in andere Transits gebeurt dit. Zo komt de juiste zorg op de juiste plek. Precies zoals in het IZA wordt beoogd.”

Integrale samenwerking komt vaak niet van de grond. Waarom lukt het bij u wel?

“Gebruikelijk is dat als je transmuraal integraal wilt handelen, je eerst wacht op data totdat je die kunt uitwisselen. Maar data op zich doet niks. En iedereen beschikt al over een bos data. Dus kun je parallel kijken wat je daar alvast mee kunt doen. Er is dan ook meteen resultaat en het wordt ook duidelijk welke data je eigenlijk echt nodig hebt. Dat werkt motiverend. We keren de piramide dus een beetje om en handelen vanaf de werkvloer en behoeften van patiënten en zorgverleners.”

Hoe vindt de uitwisseling plaats?

“Een groot deel van de zorg, van het consultatiebureau tot huisarts, apotheker en alle medisch specialismen in het Flevoziekenhuis Almere, werkt met dezelfde patiëntinformatie tool die geïntegreerd is in het EPD, HIS, AIS of ECD en jaarlijks 400.000 keer gebruikt wordt. Het gaat niet om persoonlijke data, maar over informatie en afspraken die je maakt en die beheerd worden buiten het epd. Het maakt ook niet uit wat voor epd je gebruikt, Iedere zorgverlener, zelfs zonder epd, kan het gebruiken omdat het ook web-based kan. Dat heeft het voordeel dat je het kunt opschalen naar de derdelijn of paramedische gebied.”

Wat motiveert u om dit zo voortvarend aan de pakken?

“Ik ben altijd erg bezig met innovatie en verandering van de zorg om zowel de patiënt als de zorgverlener te versterken. Dat kan door meer kennis en de juiste informatie te delen. En de tool die daarbij past is vaak digitalisering. Uiteindelijk verbetert dit het zorgproces en is dat onze bijdrage aan een betere, efficiëntere en betaalbare zorg.”

Hoe helpt dit systeem bij samen beslissen?

“Samen beslissen is een onderdeel van het informatietraject van patiënten. De focus daarop via keuzehulpen is te nauw. Dan ben je eigenlijk al te laat. Al veel eerder moeten patiënten weten wat er gaande is. Je moet de patiënt kennis brengen op de momenten dat het past en pas wanneer hij keuze heeft uit behandelopties kom je uit op samen beslissen in de spreekkamer met keuzehulpen. Daarbij moeten we ook rekening houden met kwetsbare groepen als laaggeletterden, digibeten en anderstaligen. Daar is begrijpelijke informatie nog belangrijker.”

Wat zijn tot nu de resultaten?

“Uit onze eerdere innovatie trajecten blijkt uit cijfers dat als je mensen de kennis geeft die ze nodig hebben, dat direct invloed op het gedrag heeft. Van dit nieuwe Transit project hebben we nog geen cijfers. Data worden nog verzameld. Maar eerlijk gezegd zie ik geen reden waarom het verbetereffect anders zou zijn. Juiste begrijpelijke informatie op het juiste moment geeft nou eenmaal impact, zowel voor patiënten als zorgverleners.”