Samen beslissen met keuzehulpen geeft de patiënt meer grip op zijn situatie. Dat verhoogt volgens Michiel Hageman de doelmatigheid van de zorg. Patiënten kiezen samen met de behandelend arts, ondersteund door een keuzehulp, minder vaak voor een verwijzing of de meest invasieve ingreep.  Bovendien leidt het gebruik van keuzehulpen tot efficiëntere en effectievere poli-voering voor de zorgverlener.  Iets dat in deze tijd extra belangrijk is. Deze inzichten en de uitdaging om patiënten op afstand zo goed mogelijk te ondersteunen, leiden tot urgentie. Dit is één van de voorwaarden om keuzehulpen in te zetten en op te schalen.

Comfort

Een andere voorwaarde is comfort. Hageman: ” Ziekenhuizen en zorgverleners moeten zich comfortabel voelen om te innoveren in samen beslissen en keuzehulpen. Dat heeft onder andere te maken met een positieve prikkel bij de afname van zorgconsumptie en ruimte in het zorgproces. Daar ligt een rol voor de zorgverzekeraars en ziekenhuizen.”

“VGZ slaagt erin om dit comfort voor de alliantieziekenhuizen te creëren. De verzekeraar heeft deze ziekenhuizen de mogelijkheid geboden onze complete bibliotheek met keuzehulpen te implementeren. Vijf ziekenhuizen hebben hier inmiddels voor getekend. Bernhoven was al een heel eind met de toepassing. Zij gebruikten 25 keuzehulpen en gaan opschalen. Andere ziekenhuizen, zoals de Noordwest ziekenhuisgroep en Rivas, hadden een tiental keuzehulpen opgestart en gaan ook verder opschalen naar de hele bibliotheek. Er zijn ook ziekenhuizen die starten. Dat zijn bijvoorbeeld het Groene Hart en MMC.” Ook met andere verzekeraars wordt gepraat. “We verkennen eenzelfde afspraak met CZ.  En voeren verkennende gesprekken met Zilveren Kruis en Menzis.”

Niet klaar

De keuzehulp-bibliotheek bestaat inmiddels uit tachtig keuzehulpen, maar is nog niet klaar. Hageman: “We moeten tot ongeveer 120 keuzehulpen groeien binnen de tweede lijn om 80 procent van de frequent voorkomende aandoeningen binnen perifere ziekenhuizen te dekken. Ook dan zijn we er nog niet. We willen ook dekking in de eerste lijn. Om van toegevoegde waarde te zijn voor deze patiënten, hebben we voor minimaal 20 procent van de meeste frequente eerstelijns werkdiagnoses keuzehulpen nodig. Een gedeelte van deze keuzehulpen is ook transmuraal inzetbaar. Tot slot start een gebruikersgroep met ziekenhuizen voor de ontwikkeling van een koppeling tussen PATIENT+ en de EPD’s. Met deze koppeling willen we het uitreiken en verwerken van keuzehulpen nog gebruikersvriendelijker maken.”

Commerciële partijen

Er bestaat nog weerstand tegen keuzehulpen. Onder andere tegen het feit dat ze worden aangeboden door commerciële partijen. Hageman: “We werken vanuit onze passie om patiënten te betrekken bij het besluitvormingsproces en daardoor een grotere doelmatigheid van zorg te realiseren. We horen nogal eens dat als keuzehulpen eenmaal ontwikkeld zijn, ze dan gratis moeten worden aangeboden.  Van alle keuzehulpen maken we 90 procent met ons eigen geld en voor 10 procent krijgen we subsidie. Het onderhoud van de keuzehulpen en de technologie brengt kosten met zich mee. Om de kwaliteit van de keuzehulpen voor langere termijn te kunnen garanderen, moeten hier inkomsten tegenover staan.

Onderhandeltafel

Hageman komt nog vaak artsen tegen die denken dat ze geen baat zullen hebben bij keuzehulpen of opzien tegen het tweede consult. “Ze denken bijvoorbeeld dat ze wel weten wat de patiënt wil of hebben zorgen dat een tweede consult invloed heeft op de honorering. Zorgverleners moeten zich comfortabel voelen om te innoveren en er niet op afgerekend worden. Ik denk niet dat comfort komt uit een DBC voor samen beslissen. Wel door ruimte te creëren in het zorgproces en de inzet van keuzehulpen onderdeel te maken van onderhandeltafel tussen ziekenhuizen en verzekeraar. ”

Lees ook
‘Gebruik op tijd de keuzehulp Behandelgrenzen’