Anderen menen dat als we gewoon meer sparen het wel mee zal vallen. Maar het gaat om meer dan om geld. Als je naar de leeftijdsopbouw van werkenden in de zorg kijkt, slaat de schrik je om het hart: meer dan een kwart is ouder dan 50 jaar. Daar is de zorg niet uniek in, maar toch: het wordt straks een enorme uittocht. En wie verleent dan de zorg?

Voorrechten verdwijnen

Men probeert mensen nu al meer en langer te laten werken. De OBU- en Vut-regelingen zijn afgeschaft en de cao-regels om 55-plussers te ontzien, staan serieus ter discussie. Voorrechten voor ouderen, zoals meer vrije dagen, zullen waarschijnlijk verdwijnen. Tegelijkertijd biedt de wetgever werknemers die niet zo vroeg willen stoppen met werken meer bescherming, bijvoorbeeld door leeftijdsdiscriminatie te verbieden.

Verwachtingen bijstellen

Het scheppen van voldoende ruimte voor individuele afspraken, zonder daarbij de rechten van moegewerkte werknemers te zeer te verzwakken, is echter niet voldoende. Zeker zo belangrijk is dat we onze verwachtingen ten aanzien van het ouder worden bijstellen. Te veel ouderen denken nog dat het ‘Zwitserlevengevoel’ de ultieme staat van gelukzaligheid is waar men niet snel genoeg in kan geraken. Geslaagde ouderen beginnen nog voor hun zestigste aan een permanente zwerftocht door warme landen.

89-jarige docent

Wat we nodig hebben, zijn alternatieve beelden van ouderen in Nederland. Mijn dochter kreeg in de VS college van een vrouw van 89 jaar. Dat inspireerde haar (en mij) tot fantasieën over het ook zelf tot op hoge leeftijd doorwerken.