De praktijk is lastig, veel lastiger dan het woord… want hoe betrek je behandelaren en verpleegkundigen als deze geen tijd hebben of maken om goed betrokken te worden? Betrokkenheid is ook ‘what’s in it for me’ daar zit een belangrijke succesfactor richting behandelaren. Zo lang belangen niet open op tafel worden gelegd zal samenwerking moeilijk van de grond komen. Desalnietemin is dat wel de weg die we moeten gaan en dat onder de voorwaarde dat opschaling niet wordt gesmoord in financiele afwegingen en belangen, maar gedragen door een gezamenlijk inzicht in het patientenbelang.

Vandaag domoticacongres waarbij me twee dingen opvielen. Van alle mogelijke participanten worden zorgverzekeraars niet/bijna niet betrokken. De stap van pilot, naar markt is het lastigst. (kapitaal, marktpartij) ook eens met Philip, het begint teveel vanuit de hardware of wetenschap.

Verpleegkundigen en artsen deel laten nemen aan vernieuwing is mooi.
Echte grote stappen zetten we als we ook de patiënten & cliënten laten meewerken aan de vernieuwingen.
Het zijn de patiënten & cliënten die verbetering moeten ervaren. Als je dat goed doet, wordt de zorg beter en blijft betaalbaar.
Sociale Innovatie:
http://philipvanlonden.wordpress.com/2011/03/31/wat-is-sociale-innovatie/

Wederom een soort geloofsuiting van deze minister. Volstrekt ongefundeerd en onbewezen is de stelling dat de zorgkosten omlaag kunnen met haar ideeën. Eén ding is wel altijd zeker: hoe meer partijen erbij betrokken zijn, hoe groter de strijkstok wordt. Onze maatschappij is voornamelijk gericht op consumeren, en de gezondheidszorg aan de markt toevertrouwen is daarin meegaan. Het zal nooit goedkoper worden, misschien zullen er wel meer mogelijkheden komen, maar of dat ‘goed’is…?!

asl het zo glashelder is: “Het is glashelder dat de oplossing ligt in de driehoek zorg, wetenschap, bedrijfsleven.”
staan financiers op de 4deplaats…Helaas houden technocraten en financiers de meeste ontwikkelingen tegen met hun kruideniersmentaliteit.