De helft van het ziekteverzuim dat met het werk te maken heeft, is onder zorg- en welzijnsmedewerkers toe te schrijven aan stress door druk en agressie waaraan het personeel blootstaat. Volgens een woordvoerster van de Inspectie ligt het ziekteverzuim met 5,2 procent in deze sector ook ongeveer een kwart hoger dan het gemiddelde van 4,2 procent.
Werkdruk
Voor de inspectiedienst van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) is in 2012 en 2013 het aanpakken van werkdruk een van de belangrijkste speerpunten. In de sector zorg en welzijn werken ruim 1,2 miljoen mensen. ‘Het is belangrijk dat deze werknemers gezond blijven werken tot aan hun pensioen. In een sector waar door de vergrijzing een personeelstekort dreigt, is het des te belangrijker dat het huidige personeel behouden blijft’, aldus de inspectiedienst.
Maatregelen
De Inspectie SZW wijst erop dat werkgevers verplicht zijn maatregelen te treffen als hun personeel door werkdruk ziek of arbeidsongeschikt wordt. ‘Doen ze dat niet, dan wordt handhavend opgetreden’, waarschuwt de inspectiedienst.
(Zorgvisie/ICT – Mark van Dorresteijn | Twitter | Foto: Ilvy Njiokiktjien, ANP)
Het personeel in de zorg met name in de ziekenhuizen staat enorm onder druk.De RVB en het managment willen mooie cijfers zien in het AD. Structurele verbeteringen komen er niet. Steeds reorganisaties die bij andere ziekenhuizen alweer zijn achterhaald worden toch doorgezet.Personeel wordt geintimideerd en gemanupileerd door de leidinggevende maar omdat het om de patient gaat gaan ze door tot ze er bij neer vallen. Dat het hart voor de zaak hebben. Vaak stank voor dank.
Ziekteverzuim in diverse zorgbranches is al jaren bovengemiddeld. Geen nieuws. Wat wel nieuws zou kunnen zijn is dat de werknemers niet langer overgeleverd zouden mogen zijn aan leidinggevenden die niet empathisch zijn en vernieuwend durven zijn en hun nek durven uitsteken voor hun kostbare kapitaal, namelijk de werknemers. Meer behoeden voor en investeren in behoud van i.p.v. ze regelmatig over de clinch te jagen.
Tjonge, dat is nieuws. Daarom ben ik enkele jaren geleden, na 20 jaar RIAGG, maar zelfstandig gevestigd psychiater geworden. Maar ook daar helaas stress: door de onnodig ingewikkelde dbc’s, vrije onderhandelingen (niet dus) etc. etc. etc. De awbz (ook zo’n politiek bepaalde start, dhr. Simons, PvdA)kostte uren minder per week ten koste van de uren die aan de patientenzorg besteed kan worden! Schuldige: politiek annex overheid!!!
het arbo-beleid voor lichamelijk zieke werknemers in de zorg is niet bepaald vriendelijk, daar zou ook wel een verbeteringsslag te halen zijn.
Het grootste verschil tussen de zorg en de andere sectoren is dat de leidinggevenden geen interesse hebben in kwaliteit van zorg terwijl de medewerkers juist daar hun motivatie vandaan halen. Elke keer als ik een bestuurder spreek dan verrast het mij weer hoezeer beide werelden gescheiden zijn. Het is toch geen verrassing dat de werkdruk als hoog wordt ervaren als er onbegrip is vanuit het management naar de zorgverleners?
dat is geheel iets nieuws zeg!
Hoe komen ze er bij?
Haal die instanties er dan af, die constant over je schouder mee staan te gapen!