Om een financieel gezonde toekomst te behouden, gaat Delta Psychiatrisch Centrum fors bezuinigen: 9,5 miljoen op personeelskosten en 2,5 miljoen op materiële kosten.
Als we psychische problemen willen voorkomen, waar moeten we dan beginnen? Die vraag kreeg het Trimbos-instituut van VWS, ter voorbereiding van een Nationaal Preventieakkoord Mentale gezondheid. Het antwoord is overweldigend en stemt tegelijkertijd hoopvol. ‘Mits er een visie komt’, aldus directeur Bert van der Hoek.
Ggz-aanbieders en zorgkantoren zijn niet tot een akkoord gekomen in de inkoopgesprekken voor Wlz-zorg. Ze troffen elkaar dinsdag wederom in de rechtszaal: zorgkantoren ‘weten niet hoe de zorg eruitziet’, aanbieders ‘zwemmen in het geld’.
4 REACTIES
In deze zorg moet de onafhankelijkheid bevorderd worden, maar dat houdt in, dat ze ook op eigen benen moeten staan!
Daar trappen we niet in!
De hele dag winkelen terwijl de hulpverlener achter zijn helpdesk bekijkt hoe de resultaten geboekt zijn?
De kwaliteit en omvang van de hulp aan psychiatrische patienten blijft gewaarborgd ??? Is de bezuiniging dan toch terecht ?? Zijn de vele veranderingen dan ook verbeteringen ?? Succes Delta Force …..
Een onterechte diskwalificatie van de GGZ die getuigt van onwetendheid: niet alleen de GGZ, maar alle zorg is en blijft een constante factor. De suggestie dat continueren van GGZ dubieus is, wijs ik resoluut van de hand. Gemdiddeld wordt één op de drie Nederlanders ooit in zijn leven geconfronteerd met een aandoening uit het psychische spectrum (van ADHD tot verslaving, van burn-out tot psychose en van pscycho geriatrie tot eetstoonissen). Het simpelweg dichtdraaien van de GGZ zorg leidt niet tot minder patienten, maar tot meer maastchappelijke problemen (dak- en thuislozen, schietincidenten, schooluitval, etc.). Inderdaad: de genezing van een psychiatrische aandoening is minder ’tastbaar’ dan een nieuwe heup, maar sommige maastchappelijke functies zijn qua resultaat eenvoudigweg onvoldoende meetbaar (krijgsmacht, politie, rechterlijke macht, etc.). En bedenk tenslotte bovendien dat in de vorige eeuw de kerk en de geemeenschap in de geestelijke verzorging een belangrijke rol vervulden.
Het is te hopen dat h.koklkj niet tot eenderde van de Nederlanders die ooit een beroep op de GGZ moeten doen!
Moet ook niet vergeten, dat deze tak van gezondheidszorg een eeuwigdurende kostenpost is, die kost wat kost gedrukt moet worden.Lieve woorden helpen hier niet bij, maar wat heeft het voor zin om een zgn. zorg te continueren, die statisch nooit gelijkwaardig kan zijn als in de normale reguliere zorg, waarbij de client op een zeker moment zijn eigen koers vaart.
Dus het GGZ zal ook zijn limieten moeten stellen
De geestelijke gezondheidszorg (ggz) is gericht op het voorkomen, behandelen en genezen van psychische aandoeningen, het laten deelnemen van mensen met een psychische aandoening aan de samenleving en het bieden van hulp aan mensen die ernstig verward/verslaafd zijn en die uit zichzelf geen hulp zoeken.
In deze zorg moet de onafhankelijkheid bevorderd worden, maar dat houdt in, dat ze ook op eigen benen moeten staan!
Daar trappen we niet in!
De hele dag winkelen terwijl de hulpverlener achter zijn helpdesk bekijkt hoe de resultaten geboekt zijn?
De kwaliteit en omvang van de hulp aan psychiatrische patienten blijft gewaarborgd ??? Is de bezuiniging dan toch terecht ?? Zijn de vele veranderingen dan ook verbeteringen ?? Succes Delta Force …..
Een onterechte diskwalificatie van de GGZ die getuigt van onwetendheid: niet alleen de GGZ, maar alle zorg is en blijft een constante factor. De suggestie dat continueren van GGZ dubieus is, wijs ik resoluut van de hand. Gemdiddeld wordt één op de drie Nederlanders ooit in zijn leven geconfronteerd met een aandoening uit het psychische spectrum (van ADHD tot verslaving, van burn-out tot psychose en van pscycho geriatrie tot eetstoonissen). Het simpelweg dichtdraaien van de GGZ zorg leidt niet tot minder patienten, maar tot meer maastchappelijke problemen (dak- en thuislozen, schietincidenten, schooluitval, etc.). Inderdaad: de genezing van een psychiatrische aandoening is minder ’tastbaar’ dan een nieuwe heup, maar sommige maastchappelijke functies zijn qua resultaat eenvoudigweg onvoldoende meetbaar (krijgsmacht, politie, rechterlijke macht, etc.). En bedenk tenslotte bovendien dat in de vorige eeuw de kerk en de geemeenschap in de geestelijke verzorging een belangrijke rol vervulden.
Het is te hopen dat h.koklkj niet tot eenderde van de Nederlanders die ooit een beroep op de GGZ moeten doen!
Moet ook niet vergeten, dat deze tak van gezondheidszorg een eeuwigdurende kostenpost is, die kost wat kost gedrukt moet worden.Lieve woorden helpen hier niet bij, maar wat heeft het voor zin om een zgn. zorg te continueren, die statisch nooit gelijkwaardig kan zijn als in de normale reguliere zorg, waarbij de client op een zeker moment zijn eigen koers vaart.
Dus het GGZ zal ook zijn limieten moeten stellen