In haar proefschrift, dat ze in juni verdedigde aan de Universiteit Leiden, pleit gezondheidseconoom Esmée van der Poort ervoor het kostenaspect bij de bepaling van de waarde van zorg serieus te nemen.
Sinds het fenomeen value based healthcare
‘Wat het beste is voor de patiënt, is niet altijd het beste voor het ziekenhuis’
Eens met VBHC benadering en dat hier nog heel veel te halen is; of in effectiviteit of in kosten of in beide. Jammer dat in bovenstaand artikel een voorbeeld over punctie(s) bij schildklierkanker wordt aangehaald waarbij de conclusie is dat de vernieuwde aanpak wel “efficiënter” is maar niet veel uitmaakt in de kosten. Dit klopt niet en dat komt door “het hokjes denken” in NL en daarbij vergeet men de patiënt. De patiënt heeft namelijk wel degelijk financiële winst (reiskosten, verzuimkosten etc.) en belangrijker een betere kwaliteit van leven! Michael Porter neemt dat laatste wel mee!
Jos (een value Excellence facilitator)