Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties4

‘Nederlandse zorg is niet meer dan middenmoter’

Mark van Dorresteijn
De Nederlandse zorg is kwalitatief gezien een middenmoter in Europa. Qua toegankelijkheid scoort Nederland wel top. Dat zegt Michael van den Berg, wetenschapper van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, in een speciale editie van Zorgvisie over trends in de zorg die vrijdag 17 december verschijnt.
‘Nederlandse zorg is niet meer dan middenmoter’

Dat de European Health Consumer Index (EHCI) elk jaar Nederland tot Olympisch kampioen zorg uitroept, zegt Van den Berg niet zo veel. De EHCI meet geen uitkomsten, maar vraagt aan patiëntenorganisaties in de onderzochte landen hoe zaken zijn geregeld. “Dat is net alsof de opstellers van de Michelingids restaurants opbellen en vragen of je er kunt reserveren, wat er op de menulijst staat, hoeveel plek er is, et cetera, zonder langs te gaan om te proeven.”

Wachtlijsten

Het belangrijkste minpunt van Nederland vormen de wachtlijsten, zegt de Duitser Martin Paul, voorheen topman van het Berlijnse Charité conglomeraat van ziekenhuizen en nu verbonden aan het Maastricht Universitair Medisch Centrum. Vanuit macro-economisch oogpunt vindt Paul het onbegrijpelijk dat er wachtlijsten zijn. “Er zit voldoende geld in het systeem, dus ze zouden er niet hoeven te zijn. Misschien is het wel jullie calvinistische traditie, het idee dat je hoort te wachten voordat je toegang krijgt tot de specialist.”

Concentreren

Om de kwaliteit te verbeteren, moet Nederland volgens Paul behandelingen concentreren in gespecialiseerde centra. Hij waarschuwt tegen het vrij baan geven aan zbc’s. “Dan drijf je de kosten op, zonder dat duidelijk is of de kwaliteit toeneemt. Dat leert de ontwikkeling in Duitsland.” (Zorgvisie – Bart Kiers)

Lees ook:

‘Nederlandse zorg is erg toegankelijk’

‘Nederlandse zorg gemiddeld de beste’

‘Nederlandse ggz is Europees kampioen bedden’

Zorgvisie nieuwsbrief

Blijf altijd op de hoogte van het laatste nieuws met de gratis Zorgvisie e-mailnieuwsbrief.

4 REACTIES

  1. Ik ben het met de schrijver eens dat de kwaliteit in Nederland voornamenlijk wordt gebaseerd op structuur- en procesindicatoren en niet op de uitkomst van zorg. Wat ik niet begrijp is hoe hij denkt dat de kwaliteit in Buitenlanden wordt gemeten. Hebben die wel goede uitkomstmaten en waarom denkt hij dat die niet in Nederland worden gehanteerd. Zijn aanbieders daar hier te bang voor of wordt er in het buitenland maar wat aangezwetst?
    De wijze van budgetteren van ziekenhuizen en de eis dat zij een breed gediffrentieerd pakket aan zorgvoorzieningen aabieden ( iedereen moet alles overal kunnen krijgen) leiden er toe dat er structuren in de lucht moeten moeten worden gehouden die voor de exploitatie verliesgevend zijn.
    Daar tegenover staan ZBC’s die niet gebudgetteerd worden en zich richten op lucratieve niches, terwijl de kwaliteit die geboden wordt zich niet wat uitkomst betreft onderscheidt. Misschien moeten we beginnen alle zorgaanbieders over een kam te scheren en realistische kostendekkende tarieven te hanteren. Ziekenhuizen kunnen zich dan (evt. in overleg) toeleggen op die zorgvragen die van voldoende omvang zijn om evt. een concurrend tarief met zorgverzekeraars te kunnen uitonderhandelen. Met voldoende volume wordt het ook mogelijk om iets meer te zeggen over de kwaliteit van de uitkomsten van zorg. Kortom Nederland moet kiezen, maar daar zijn we niet zo sterk in, dus blijven we kool en geit sparen en ach en wee klagen.

  2. Lees alle reacties
  3. Onze calvinistische traditie als oorzaak van de wachtlijsten is een interessant idee, vooral omdat we er dan ‘niets’ aan kunnen doen. In mijn beleving ontstaan de wachtlijsten doordat we onze capaciteit (en dus “het voldoende geld in het systeem”) inzetten om alle problemen die er zijn op te vangen en er omheen te werken. Oplossingsmethode: stilstaan bij de problemen, bronoorzaak achterhalen en maatregel bedenken om oorzaak weg te nemen. Dit doe je met de mensen, op de werkvloer, elke dag. Dit geeft een cultuur van continu verbeteren, die waarschijnlijk effectiever is dan de calvinistische.

  4. De vergelijking die de onderzoeker maakt tussen zorg en restaurants gaat in mijn optiek volledig mank. In het geval van de zorg wordt de gebruiker (patientenverenigingen) naar hun mening gevraagd, in het andere geval wordt de aanbieder (restaurants) gevraagd. Dit is een pertinent verschil en daardoor volstrekt onvergelijkbaar!
    Verder ben ik het er wel mee eens niet zo maar klakkeloos alles in ZBC’s onder te brengen

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.