Zilveren Kruis legde het voornemen om enkel gecontracteerde verpleegkundigen te laten indiceren onlangs vast in haar nieuwe inkoopbeleid wijkverpleging 2018. Niet-gecontracteerde aanbieders van wijkverpleging mogen in 2018 wel zorg leveren aan de ongeveer 3,4 miljoen verzekerden van Zilveren Kruis. Maar voor de indicatie moet de verzekerde dan naar een gecontracteerde aanbieder. De verzekeraar maakt hierover in de loop van het jaar afspraken met een aantal gecontracteerde aanbieders.
Beleidswijzig
Reden voor de beleidswijziging is dat niet-gecontracteerde aanbieders relatief veel uren zorg declareren, zo meldt Zilveren Kruis in haar nieuwe inkoopbeleid. ‘Gezien de hoge kosten die hieruit voortvloeien, vinden we het belangrijk dat de indicatie onafhankelijk wordt uitgevoerd.’
Ontmoedigingsbeleid
Volgens een woordvoerder van Zilveren Kruis op Nursing.nl gaat het niet om een ontmoedigingsbeleid: ‘Voor de verzekerden hoeft er niets te veranderen, want die mogen de zorg van de niet-gecontracteerde zorgaanbieders blijven ontvangen. Dat blijven we gewoon vergoeden. Het gaat ons om eerlijkheid richting gecontracteerde aanbieders die zo doelmatig mogelijk proberen te werken. Met gecontracteerde aanbieders maken we afspraken over onder andere kwaliteit en budgetplafonds.’
VGZ
Ook VGZ wil het beleid loslaten dat elke aanbieder van wijkverpleging indicaties mag stellen. Dat laat een woordvoerder desgevraagd weten. ‘We overwegen om met criteria te werken. Maar hoe, dat werken we momenteel uit.’ Hij verwacht dat in juni bekend is wat de voorwaarden worden voor indiceren.
CZ
Bij zorgverzekeraar CZ leveren niet-gecontracteerde aanbieders van wijkverpleging gemiddeld bijna 25 procent meer uren zorg dan gecontracteerden. Maar CZ past het zorginkoopbeleid 2018 hier niet op aan. ‘We begrijpen de keuze van Zilveren Kruis wel, vertelt Yvonne Hijnen, manager zorginkoop verpleging en verzorging bij CZ op Nursing.nl. ‘Maar vooralsnog zien wij liever dat wijkverpleegkundigen kort op de bal kunnen spelen: heeft de cliënt meer of minder zorg nodig, dan moet de wijkverpleegkundige de indicatie snel kunnen aanpassen. Als je dat eerst moet aanvragen, kun je minder vlug bijsturen. En dat was toch de essentie van het invoeren van indicaties door wijkverpleegkundigen.’
Dossier Zorginkoop
Zorgverzekeraars kopen zorg in bij zorgaanbieders. De contractonderhandelingen verlopen niet altijd even gemakkelijk. Hoe het de partijen vergaat, leest u in het dossier zorginkoop.
Hoezo 'geen ontmoedigingsbeleid'? Niet-gecontracteerde zorgaanbieders krijgen voor dezelfde werkzaamheden al minder betaald dan hun gecontracteerde collega's. Maar dat zet nog niet genoeg zoden aan de dijk, volgens de zorgverzekeraars. Dus wat nu? Precies, ze nemen niet-gecontracteerde wijkverpleegkundigen de wind uit de zeilen.
Maar wanneer een niet-gecontracteerde zorgaanbieder bij een gecontracteerde zorgaanbieder moet aankloppen om een indicatiestelling te laten uitvoeren, hoe neutraal zal die zijn werk doen?
Allereerst is er de zorgverzekeraar, die de gecontracteerde partij tevreden moet houden. Vervolgens is de kans aanwezig dat de gecontracteerde zorgaanbieder de verzekerde overhaalt om partij te kiezen voor zijn zorgorganisatie.
Om maar te zwijgen van de enorme logistieke uitdaging waarvoor de gecontracteerde zorgaanbieders – en hun wijkverpleegkundigen – zich geplaatst zien. Zij zullen alle indicatiestellingen voor niet-gecontracteerde zorgaanbieders voor hun rekening moeten nemen. Daarmee ontstaan ongewenste wachtrijen. Hoe is de verzekerde daarmee geholpen?