bestuursvoorzitter Leids Universitair Medisch Centrum
De politieke partijen zijn eensgezind over loondienst voor medisch specialisten. Zij wijzen op te veel productieprikkels in het huidige systeem. Maar ik betwijfel of het credo ‘iedereen in loondienst’ wel goed doordacht is.
Goede nuances breng ie aan, Douwe, in dit complexe dossier. Je voorstel voor een semi-vaste honorering klinkt als werkbaar alternatief. Daar wordt in enkele ziekenhuizen ook al mee gewerkt. De vraag is of de ‘opbrengst’ van zo’n transitie opweegt tegen de kosten. Wat die laatste betreft moeten we dan vooral denken aan het productie en -kwaliteitsverlies door de sores die zo’n transitie ongetwijfeld met zich mee zal brengen. Er zijn hetere hangijzers die uit het vuur gehaald moeten worden. Als we nu eerst eens collectief zouden inzetten op het elimineren of ‘saboteren’ van alle regelgeving die gebaseerd is op wantrouwen of op het tot ‘zero’ reduceren van alle denkbare risico’s. Dat vergt al aandacht genoeg.
Evenwichtig artikel dat politici aan het “bezint eer ge begint” herinnert. Wat wil “de politiek” ( containerbegrip) met deze maatregel bereiken? Zolang “productie” een parameter is zou “een productietoeslag voor medisch specialisten” de overstap vanuit het msb aantrekkelijk kunnen maken. Ik realiseerde me, dat dit ook voor verpleegkundigen opgaat. Maar dan omgekeerd: de stap naar “zzp” is aantrekkelijk, zeker voor degenen met voortgezette kwalificaties, zowel qua persoonlijk getinte inzetbaarheid als onderhandeling over vergoeding van de arbeid. Een specifieke cao voor verpleegkundigen en verzorgenden IG ontbreekt immers. De schaarste neemt toe, dus deze markt ligt voor verpleegkundigen meer dan open. Wil de politiek dat? Kan ze het beïnvloeden? De “zorgmarkt” is eigenlijk een “arbeidsmarkt”, toch?
Goede nuances breng ie aan, Douwe, in dit complexe dossier. Je voorstel voor een semi-vaste honorering klinkt als werkbaar alternatief. Daar wordt in enkele ziekenhuizen ook al mee gewerkt. De vraag is of de ‘opbrengst’ van zo’n transitie opweegt tegen de kosten. Wat die laatste betreft moeten we dan vooral denken aan het productie en -kwaliteitsverlies door de sores die zo’n transitie ongetwijfeld met zich mee zal brengen. Er zijn hetere hangijzers die uit het vuur gehaald moeten worden. Als we nu eerst eens collectief zouden inzetten op het elimineren of ‘saboteren’ van alle regelgeving die gebaseerd is op wantrouwen of op het tot ‘zero’ reduceren van alle denkbare risico’s. Dat vergt al aandacht genoeg.
Evenwichtig artikel dat politici aan het “bezint eer ge begint” herinnert. Wat wil “de politiek” ( containerbegrip) met deze maatregel bereiken? Zolang “productie” een parameter is zou “een productietoeslag voor medisch specialisten” de overstap vanuit het msb aantrekkelijk kunnen maken. Ik realiseerde me, dat dit ook voor verpleegkundigen opgaat. Maar dan omgekeerd: de stap naar “zzp” is aantrekkelijk, zeker voor degenen met voortgezette kwalificaties, zowel qua persoonlijk getinte inzetbaarheid als onderhandeling over vergoeding van de arbeid. Een specifieke cao voor verpleegkundigen en verzorgenden IG ontbreekt immers. De schaarste neemt toe, dus deze markt ligt voor verpleegkundigen meer dan open. Wil de politiek dat? Kan ze het beïnvloeden? De “zorgmarkt” is eigenlijk een “arbeidsmarkt”, toch?