Interim-managers worden ingezet als oplossing voor lastige situaties. En dan worden de risico's hiervan gemakkelijk over het hoofd gezien.
Artikel bewaren
U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Meer dan eens is bij
Flinterdun inderdaad: De belangrijkste reden voor interim-management blijft namelijk onvermeld, t.w. plotseling vertrek van een manager of directeur waardoor een overbrugging noodzakelijk is.
Je Blog heet Interimmer(s) in huis, voor het relatief hoge percentage interimmers geef je twee redenen:
<span style=’text-decoration: underline;’><em>De eerste is dat het zittende management onvoldoende toegerust zou zijn voor zijn taak, de tweede is dat het zittende management te risicomijdend zou zijn.</em></span>
Als dat de reden is dan was een titel die de kwaliteit van het zittend management verwoord wellicht beter geweest.
Veel interimmers is per definitie niet goed in een organisatie. Je zou het als symptoom kunnen zien, vergelijkbaar met hoofdpijn. Pilletje erin en doorgaan of op zoek naar de werkelijke oorzaak. Het vinden van die oorzaak kan overigens uitstekend met behulp van een interimmer gedaan worden.
Voor mij zijn er een paar regels waarbinnen interim prima werkt:
# inzet maximaal 6 maanden
# zorg bij aanvang al voor borging in de organisatie van opgedane kennis.
# maak een heldere en complete opdrachtomschrijving.
# zoek een goede interimmer
# beperk het tarief
Een interimmer brengt kennis en kunde binnen een organisatie en draagt dit over aan de mensen die daar al lange tijd zitten. Vaak is het net de katalysator die nodig is om het vernieuwen van processen op gang te brengen. Ik zie ook voorbeelden waarbij deze uitgangspunten niet gebruikt worden, dan is er zeker sprake van een desinvestering.
zelden zo’n flinterdunne analyse gelezen