Deze week spreekt de Tweede Kamer over het plan van aanpak om de kwaliteit van de verpleeghuiszorg te verhogen. Ondanks de forse verbeteringen die de afgelopen jaren hebben plaatsgevonden, waaronder de overgang van grootschalige naar kleinschalige verpleeghuiszorg, blijft de sector in het middelpunt van de maatschappelijke en politieke belangstelling staan.

‘Over vijf à tien jaar herkennen we de gezondheidszorg niet meer’, zei minister Edith Schippers in het Financieele Dagblad van 21 februari. Ze doelde op de razendsnelle innovatie binnen elke sector in de zorg, maar ook op het brede terrein van de informatietechnologie. Daarbij verwijst Schippers naar voorbeelden van Apple en Google die sterk investeren in health-apps. Als het aan haar ligt, staan zorginstellingen meer open voor nieuwe technologie. Ofwel: het kan nog wel een tandje sneller.

Waarom roepen professionals om meer vrijheid? Laten we dat eens vanuit filosofisch oogpunt bekijken.

Door het percentage rokers omlaag te brengen en de doelmatigheid van de zorg te vergroten komt geld vrij voor innovatie.

Minister Schippers heeft een missie: de zorg moet inzichtelijk zijn voor iedereen. Patiënten moeten op basis van heldere kwaliteitsinformatie een keuze kunnen maken voor de beste zorgaanbieder.

Twee populaire zorg-ict-beurzen zijn aanstaande. Hoe bereid je je als bezoeker serieus voor op deze beurzen zonder afgeleid te worden door circusachtige toestanden?

Met het Wetsvoorstel kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz) verschuift de nadruk van formele klachtenbehandeling naar een informele oplossing van klachten.

Het tekort aan seniorenwoningen bestaat vooral op papier. Maar hoe zit het echt?

De wereld van medisch specialisten is in rep en roer, sinds de Belastingdienst heeft besloten hen vanaf 2015 niet meer als zelfstandig ondernemer te erkennen.

De minister volhardt in wat ze deed en krijgt wat ze had.