Het delict moet niet leidend zijn maar de behandeling. Dat adviseert de RVZ voorafgaand aan de invoering van de Wet forensische zorg (Wfz) en de Wet verplichte Geestelijke GezondheidsZorg (WvGGZ). De ggz krijgt daarom voor deze patiëntengroep het roer in handen in plaats van justitie. De sector zal flink meer ambulante teams, oftewel (F)ACT-teams, in het leven moeten roepen en competenties ontwikkelen zoals risicotaxaties. De ggz zal bovendien de mogelijkheid krijgen om mensen eerder verplicht op te nemen.
Beddenreductie
Door een forse reductie van het aantal bedden in de ggz komt er geld beschikbaar voor de nodige toename van het aantal (F)ACT-teams, zo schrijft de Raad. Dit zijn ambulante teams die werken rondom de patiënt. De patiënt woont thuis en verblijft daardoor minder in een psychiatrisch ziekenhuis. Met steun van een (F)ACT-team, dat wil zeggen intensieve begeleiding en zo nodig bemoeizorg, kunnen patiënten een redelijk normaal leven hebben . ‘Alles bij elkaar een grote verandering in de ggz’, aldus de RVZ.
Verplichte opname
De Wet verplichte ggz biedt meer mogelijkheden om patiënten die zorg weigeren in behandeling te nemen en om in plaats van detentie verplichte behandeling op te leggen. De RVZ: ‘Zo kan de zorg voor deze patiënten naadloos overgaan van Justitie naar de ggz. Voorwaarde hiervoor is een geïntegreerd wettelijk regime voor de gehele keten voor indicatiestelling en plaatsing, kwaliteitsborging en informatie-uitwisseling.’ Dit betekent dat zo vroeg mogelijk een integraal zorgplan voor patiënten met ernstige psychische aandoeningen moet worden gemaakt, bij voorkeur op basis van vroegdiagnostiek. Dit zorgplan stuurt de keten aan en zorgt ervoor dat deze patiënten in beeld komen en blijven.
Snelle indicatiestelling
Ten slotte pleit de RVZ voor een verbetering van de voorzorg voor deze patiënten, zodat zij sneller in beeld zijn binnen de ggz. Dit voorkomt dat zij in aanraking komen met Justitie en bevordert de veiligheid in de maatschappij. Als deze patiënten toch een delict plegen is na hun detentie ‘doorzorg’ door ambulante teams noodzakelijk. ‘Zorgverzekeraars, gemeenten en de minister van Veiligheid en Justitie moeten gezamenlijk optrekken om de keten van forensische en verplichte geestelijke gezondheidszorg sluitend te maken, aldus de RVZ. (Zorgvisie – Wouter van den Elsen / Twitter)
Lees meer:
Lees het advies Stoornis en delict
Justitie schaklet ggz in voor verslaafde veelplegers
Justitie pomt miljoenen in Mesdagkliniek
schippers moet geen bedden weghalen bij GGZ nu wordt er gepraat over criminelen die worden nu ook al bij GGZ betrokken schaft dan ook meer personeel aan, amders krijgen de criminelen de overhand en dat mag nie ten koste gaan van andere patiënten en anders moet zij schippers maar bij springen dan weet zij meteen waar zij over praat…
Onnodig kwetsende berichtgeving over zwaar gedupeerde mensen
‘Criminele patiënten met stoornis’ is een slordige, volstrekt misleidende en onjuiste kop. Allereerst heeft elke patiënt een stoornis; het is dus een tautologie, die een medium in de zorg toch niet moet maken. Verder gebruikt, voor zover ik kan nagaan, het Advies van de RvZ zelf de term ‘crimineel’ niet; en terecht. Het gaat hier om mensen die allereerst als gevolg van (ernstige) psychische problemen, vaak zelfs vrij toevallig, in aanraking komen met justitie. Uiteraard is er van alles aan de hand en zijn deze mensen psychisch niet gezond. En terecht wijst het advies er op dat (eerdere) behandeling veel had kunnen voorkomen. Maar deze kop versterkt het beeld van samenhang tussen psychische problematiek en geweld/criminaliteit. Dat is volstrekt ten onrechte; onlangs meldde ook Zorgvisie dit zelf (18 mei 20120). Mensen met psychische problemen zijn veel vaker slachtoffer, dan andere. Slechts een klein deel van de ‘criminaliteit’ in Nederland komt voor rekening van mensen met welke vorm van psychisch leed ook.
Er doen jaarlijks in Nederland ruim een miljoen mensen een beroep op GGz zorg. Hierbij zijn niet inbegrepen mensen die niet in behandeling zijn of zich vanwege de heersende stigmatisering niet willen laten behandelen. De onjuiste link tussen ‘psychisch’ en geweld/crimineel draagt hieraan bij. Maar schrijnender is het persoonlijke leed van honderdduizenden mannen en vrouwen die van alles met psychische problemen te maken hebben, maar niet met criminaliteit.
laten we door deze benadering, hoe goed die ook voor (een deel van) de delinquenten zal zijn, de zorg niet opzadelen met bezuinigingen bij Justitie, svp. ook zonder dat stijgen de zorgkosten al snel genoeg.