Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Niels Mulder: ‘Een stelseldiscussie in de ggz is onvermijdelijk’

Bart Kiers schrijft zowel over cure als care. Zijn aandachtsvelden zijn de ziekenhuizen, medisch specialisten, wijkverpleging en ouderenzorg.
Mensen met een zware ggz-problematiek zijn de dupe in een stelsel waarin zorgverzekeraars concurreren om de laagste premie. “Dat moeten we repareren. We moeten terug naar een systeem waarin verzekeraars achteraf compensatie krijgen voor de reële kosten”, zegt Niels Mulder, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP). Een breed interview over wachtlijsten, extra geld voor de ggz, zzp’ers en samenwerking met het sociaal domein.
Niels Mulder NVvP
Niels Mulder, voorzitter NVvP. Foto: Paul Tolenaar
Premium

Wachtlijsten in de ggz zijn

Premium

Wilt u onbeperkt toegang tot de Zorgvisie magazine artikelen?

De Zorgvisie magazine artikelen zijn exclusief voor onze Zorgvisie Professional abonnees. Deze abonnees ontvangen 12x per jaar een print exemplaar van Zorgvisie magazine en hebben volledig en onbeperkt toegang tot de gehele website, inclusief het digitale archief van de printexemplaren van Zorgvisie magazine.

Hebt u een Zorgvisie Compact abonnement en wilt u ook alle magazine artikelen lezen? Dat kan, sluit dan uw abonnement over naar een Zorgvisie Professional abonnement.

Heeft u al een Zorgvisie Professional abonnement? Log dan hier in

1 REACTIE

  1. Laten we hopen dat dit het einde inluid van het zorgprogrammatisch werken (hier genoemd als duwen in 1 zorgpad) ooit bedacht door Menzis.
    Maar of de GGZ ooit afkomt van het wantrouwen bij de ambtenarij en zorgverzekeraars vraag ik me af. Er is in de sector zorg bijna geen ander onderdeel dat zo financieel wantrouwt wordt als de GGZ, met op plek 2 de fysiotherapie en op 3 de wijkverpleging denk ik. Waar dat wantrouwen weg komt heb ik geen duidelijk beeld van.
    Als ik het navraag bij oudgedienden dan komt vaak naar voren dat de vroegere RIAGG (Regionale Instelling voor Ambulante Geestelijke Gezondheidszorg) geen inzicht wou of kon geven in waar het geld aan besteed werd en bleven dat jaar op jaar doen ondanks dat de politiek dat eiste. Met de DBC en nu de ZPM is dat stukken beter inzichtelijk gemaakt maar het wantrouwen blijft. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
    Onder andere Parnassia bestaat uit veel vroegere RIAGG onderdelen, de hele top 5 van grootste GGZ aanbieders bestaat uit voormalige RIAGG onderdelen.
    Verder is psychische zorg nooit zo goed te kwantificeren als ziekenhuiszorg. Bijvoorbeeld een gebroken arm is gips zetten óf operatie en dan gisp zetten, meer niet. Een depressie heeft vaak bijvoorbeeld meerdere onderliggende complexe oorzaken die ook aangepakt dienen te worden, dat wordt vaak pas duidelijk in de loop van de behandeling als er genoeg vertrouwen is bij de cliënt. Maar dan is het zorgpad depressie al op voor meer als 50%. Het omzetplafond en zorgpad laat dan niet toe om meer te gaan doen en wordt de behandeling uiteindelijk halfbakken afgesloten en staat de cliënt weer buiten, cliënt vaak ontevreden en de behandelaar ook.
    Psychische zorg is dus te moeilijk in hokjes te plaatsen en dat vergroot het wantrouwen bij ambtenaren en zorgverzekeraars, je bent te onvoorspelbaar.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.