Zo kan de cardioloog een patiënt aansporen veel te drinken, maar adviseert de internist weinig vochtinname; of schrijft de specialist een maagbeschermer voor, maar raadt de huisarts het medicijn af. Met name bij meerdere aandoeningen of ziekten tegelijk loopt de patiënt dat risico, omdat behandelaars hun behandeling niet op elkaar afstemmen.
Herkenbaar
Herkenbaar, meent Diabetesvereniging Nederland in het dagblad. De vereniging noemt het voorbeeld van een diabetesverpleegkundige, die een patiënt met diabetes 3 adviseert om over te stappen op insuline spuiten, terwijl de huisarts vindt dat tabletten voorlopig volstaan.
Regie terugpakken
Patiënten kunnen eisen dat de medische behandelaars overleg met elkaar plegen en dat ze zelf mee kunnen discussiëren en zo kunnen meewerken aan een eensluidend advies. “Zo’n tegenstrijdig advies veroorzaakt onzekerheid en afhankelijkheid. Mensen kunnen daaraan een einde maken door de regie terug te pakken in hun leven, mee te denken over hun behandeling en mee te beslissen wat goed voor hen is”, aldus Marjolein de Booys, manager Kwaliteit bij de NPCF. (Zorgvisie – Mark van Dorresteijn / Twitter)
Lees ook:
NPCF wil klassenzorg inventariseren
Adviespunt voor disfunctionerende huisartsen
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
Zelf patiënt met meerdere chronische ziekten herken ik dit uiteraard. Sterker nog: verzekeraars, uitkeringsinstanties, apothekers en andere “begeleiders” doen hierbij ook nog eens een duit in het zakje zodat je op een bepaald moment als patiënt het spoor volkomen bijster bent. Het is echter een groot probleem om “daaraan een einde maken door de regie terug te pakken in (je) leven” – vaak weet je helemaal niet als patiënt wat wel of niet mogelijk is en loop je met je kop tegen de muur als je er probeert achter te komen wat je kan doen. En àls je dan uiteindelijk denkt een oplossing gevonden te hebben, wordt dat niet vergoed door de zorgverzekeraar … waar niemand bij heeft stilgestaan van al die “adviseurs”.