‘Soms geven patiënten aan dat ze niet geopereerd willen worden door een arts die nog in opleiding is’, licht Graat toe. ‘Ik vroeg me af of deze groep artsen in opleiding tot specialist (aios) werkelijk minder presteert, of dat het slechts een verwachting van de patiënten is dat ze alleen bij ervaren chirurgen in vertrouwde handen zijn.’
Supervisie
Graat onderzocht de medische gegevens van alle blindedarmoperaties die tussen 2000 en 2009 werden uitgevoerd in het St. Elisabeth Ziekenhuis. Daaruit blijkt, dat er bij operaties waarbij problemen voorkwamen, geen enkel verband was met de ervarenheid van de chirurg. Volgens de onderzoeker geeft dit ook aan dat chirurgen in opleiding in het St. Elisabeth Ziekenhuis goed worden opgeleid en goed worden begeleid door ervaren chirurgen. ‘Deze opleidende artsen kunnen prima bepalen wanneer een chirurg in opleiding supervisie nodig heeft, en wanneer niet.’
Blindedarmoperaties
Graat onderzocht blindedarmoperaties, omdat dit een van de eerste operaties is die chirurgen in opleiding uitvoeren. Van de ruim 1.400 patiënten die in het onderzoek werden geëvalueerd, werd bij 23 procent de blindedarm verwijderd door een gediplomeerd chirurg. Bij de overige patiënten werd de operatie uitgevoerd door een chirurg in opleiding. Een deel van hen deed dat onder supervisie van een ervaren chirurg, een deel niet.
Complicaties
Het aantal gevallen waarin complicaties optraden en het aantal gevallen waarin de geopereerde patiënten opnieuw moesten worden geopereerd, was voor alle drie de groepen artsen hetzelfde, zelfs nadat er gecorrigeerd was voor de ernst van de blindedarmontsteking. ‘Hoewel meer onderzoek nodig is naar de relatie tussen de veiligheid van de patiënt en het opleiden van de toekomstige chirurg, hoeven patiënten zich dus geen zorgen te maken wanneer ze door een chirurg in opleiding worden geholpen’, aldus Graat.
Chirurg in opleiding
De kans dat een blindedarm-patiënt wordt geopereerd door een chirurg in opleiding is groot. Tussen 2000 en 2009 werd 77 procent van de blindedarmoperaties in het St. Elisabeth Ziekenhuis uitgevoerd door een chirurg die nog niet was afgestudeerd.
(Zorgvisie/ICT – Mark van Dorresteijn | Twitter | Foto: St. Elisabeth Ziekenhuis)
Congrestip:
Bezoek 22 mei 2012 het congres ‘Patiëntveiligheid, niet morgen maar vandaag!’ in de Reehorst te Ede. Kijk hier voor meer informatie >>
Lees meer:
Lees het onderzoek: ‘Appendectomy by residents is safe and not associated with a higher incidence of complications: a retrospective cohort study’.
@A.G.Pijnsse van der Aa: even goed lezen: het gaat alleen om blindedarmoperaties.
Patiënt veilig bij chirurg in opleiding is niet mijn favoriete stelling. Ik werd, niét in Tilburg, geopereerd omdat twee tumoren uit de blaas moesten worden verwijderd. ’s Middags de eerste ruggenprik met maximale blokkering (tot aan de schouders) ’s avonds de tweede even “effectieve” prik om een bloeding te stoppen. “Ik was bijna door de wand heengegaan”, zei de leerling de volgende ochtend. Omdat ik ook longemfyseem heb was de hoge blokkering zo effectief op de longen dat de huisarts mij drie dagen later met ademnood en met spoed in een nabij gelegen ziekenhuis liet opnemen.
Bijkomende ergernis is nog dat in de daarna volgende drie jaar de driemaandelijke controle van de blaas werd uitgevoerd door stééds weer een andere arts in opleiding.